Τράβηξε τα μάτια του επισκέπτη σου στο σωστό σημείο του σπιτιού σου
Το σημερινό μάθημα διακόσμησης μον σερί περιλαμβάνει μόνο σημεία. Τα λεγόμενα focal points ή κεντρικά σημεία ή “σημεία εστίασης” ελληνιστί είναι αυτά στα οποία θέλουμε να στείλουμε τη ματιά του επισκέπτη –ή και τη δική μας- προκειμένου να σώσουμε ένα λάθος που έχει γίνει, να αναδείξουμε μια γωνιά που μας φαίνεται άδεια και μουντή, να συμπληρώσουμε τη συνολική εικόνα του χώρου μας βάσει της γεωμετρίας ή ακόμα και κοντρολάρουμε πόσο φαίνεται κάτι άλλο μέσα στο χώρο. Τα σημεία αυτά τα έχουμε όλοι στα σπίτια μας άσχετα αν ζούμε σε καινούργια ή σε παλιά σπίτια. Στα διαμερίσματα είναι συνήθως ο μεγάλος τοίχος του σαλονιού μας ή ο τοίχος πίσω από τους καναπέδες μας, εξαρτάται ποιον θέλουμε να αναδείξουμε.
Τα focal points είναι επίσης αυτά που θα ανεβάσουν αισθητικά το χώρο μας χωρίς να ξοδέψουμε χρήματα. Αυτό από μόνο του τα καθιστά Νο1 σε αναγκαιότητα ειδικά όταν νοικιάζουμε και δε μπορούμε να φτιάξουμε το χώρο όπως το θέλουμε. Ξεκινώντας με το από πάνω τεράστιο ρολόι σου δείχνω πως ένα τόσο τεράστιο αντικείμενο δεν υπάρχει περίπτωση να πάει χαμένο ως αγορά, γιατί σίγουρα θα έχεις ένα τοίχο να το κρεμάσεις, ενώ ένα τεράστιο μπουφέ μπορεί και όχι. Έτσι κάνεις αυτή την αγορά και έχεις ένα κομμάτι που πάει παντού. Εάν δε, διατηρήσεις και ίδια παλέτα χρωμάτων σε όλο το σπίτι, μπορεί και να μετακινηθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο. Συνήθως επιλέγουμε βέβαια μόνο ένα τόσο μεγάλο κομμάτι για κάθε δωμάτιο ή ένα σημείο συγκέντρωσης, εκτός και αν πρόκειται για ένα τεράστιο χώρο ή ένα χώρο που έχει κάτοψη σε σχήμα Γ ώστε το μάτι να μη πέφτει και στα δύο σημεία ταυτόχρονα. Από εκεί και πέρα μπορούμε να έχουμε και δευτερεύοντα focal points.
Η φωτογραφία επάνω θέλει σαφώς βέβαια να υπαινιχθεί πως μια βιβλιοθήκη από μόνη της είναι σημείο παρατήρησης αλλά αν ας πούμε αυτή η βιβλιοθήκη είναι πολύ φορτωμένη –και έτσι πρέπει- η τακτική που ακολουθούμε για να σωθούμε από τη ζαλάδα είναι να κρεμάσουμε έναν πίνακα μπροστά σε κάποιο ράφι και δευτερευόντως να βάλουμε και κάποια αντικείμενα. Όλα αυτά φυσικά δένουν με τα ανάλογα χρώματα σε μαξιλαράκια και άλλα όπως είπαμε και εδώ.
Μια άλλη περίπτωση είναι να μην έχεις τίποτα που να σου κάνει για κεντρικό σημείο αλλά να μην έχεις και λεφτά. Αν ανήκεις σε αυτή την περίπτωση το κολάζ από φωτογραφίες σε σώζει και από τον καθωσπρεπισμό(sic) και από τα έξοδα. Φυσικά όλο αυτό μπορεί να κολληθεί σε τεράστια πανό για να σωθείς σε περίπτωση μετακόμισης.
Και πάμε στα πιο σύνθετα τώρα. Η περίπτωση που ακολουθεί είναι από τις πιο συνηθισμένες τώρα πια, αφού σχεδόν όλοι ζούμε σε σπίτια που δυστυχώς διαθέτουν κακοσχεδιασμένη ανοιχτή κουζίνα. Αυτό το άχαρο σημείο που τελειώνει η κουζίνα και αρχίζει το σαλόνι είναι ένα δύσκολο σημείο. Τι κάνεις εσύ λοιπόν μον σερί; Απλώς τραβάς από εκεί το βλέμμα. Βάζεις μεγάλα έργα τέχνης ή καθρέφτες εκεί στην αλλαγή χώρων ώστε το μάτι να πέφτει εκεί που θέλεις εσύ.
Το ίδιο συμβαίνει και στην από πάνω φωτογραφία. Το μάτι κατευθύνεται εκεί που πρέπει. Στην προκειμένη περίπτωση, μακριά από τη τηλεόραση. Η τηλεόραση δε πρέπει ποτέ να αποτελεί το highlight ενός καθιστικού. Εδώ για να σωθεί η κατάσταση αφού τα υπόλοιπα στοιχεία δεν τυγχάνουν και καμίας ιδιαίτερης ομορφιάς, η ιδιοκτήτρια έστειλε το μάτι μας μακριά στη γωνία του δωματίου και δημιούργησε και ένα “βέλος” προς το παράθυρο.
Μια άλλη ιστορία είναι ο καναπές που είναι από μόνος του κεντρικό σημείο στο χώρο. Σε αυτή την περίπτωση, τον αφήνουμε στην ησυχία του αλλά πάντα του προσθέτουμε ένα εξίσου δυνατό αντικείμενο για να μη “φωνάζει” πως θέλει να κάνει εντύπωση.
Στη συνέχεια έχουμε να κάνουμε με σημεία που σίγουρα δεν είναι τα κεντρικά ενός δωματίου αλλά αν αυτό είναι η εικόνα που έχεις όταν μπαίνεις στο σπίτι , από το χολ, τότε είναι πολύ σημαντικό να κάνει την πρώτη εντύπωση και ξέρεις πως η πρώτη και η τελευταία εντύπωση μετράει σε αυτή τη ζωή. Εκεί θέλεις ένα μεγάλο φωτιστικό ας πούμε για να εντυπωσιάσεις. Βέβαια και από κάτω θα δεις πως ένα τέτοιο φωτιστικό μεγάλο, σώζει και ένα “τίποτα” τραπεζάκι που δεν έχουμε να το αλλάξουμε. Παίρνει όλο το βάρος πάνω του και το τραπέζι περνά απαρατήρητο. Οι πίνακες σε αυτή τη θέση λειτουργούν ως κάλυμμα ενός άδειου τοίχου στα πλάγια του καναπέ, που συνήθως είναι νεκρό σημείο.
Ένας τοίχος με ατέλειες κρύβεται μόνο κάτω από σκούρα χρώματα και φυσικά δεν στέλνουμε ποτέ φως απευθείας επάνω του. Για να μη προλάβεις να μού πεις όμως πως θα είναι σκοτάδια και θα μικρύνει ο χώρος σε προλαβαίνω και σου λέω πως γι\’ αυτόν ακριβώς το λόγο μπήκαν οι φωτογραφίες ασπρόμαυρες και με στάνταρ λευκό φαρδύ πασπαρτού, για να είναι μαύρος αλλά να μη φαίνεται. Ένας ακόμα λόγος που εδώ το μαύρο είναι σωστό, είναι για να καδράρει την πόρτα και μέσω αυτής το δίπλα δωμάτιο που δείχνει σα να είναι το θέμα ενός κάδρου. Όλη αυτή η ιστορία είναι που δημιουργεί ατμόσφαιρα γκαλερί και επιβλητικότητα σε ένα χώρο με πιθανά ελαττώματα.
Εδώ τώρα θα σου δείξω και ένα λάθος, αν και σπίτι σχεδιαστή. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπεις δύο τεράστια φωτιστικά και ένα τεράστιο βάζο με λουλούδια. Πολλά και μεγάλα μαζεύτηκαν. Στην από κάτω φωτογραφία βέβαια η γωνία λήψης είναι σωστή γιατί βλέπεις μόνο το ένα και αμέσως μπορείς να δεις πόσο σωστό θα ήταν να ήταν μόνο αυτό.
Εδώ βλέπεις μια εσοχή που έγινε θετικό στοιχείο του χώρου αφού επιλέχθηκε να γεμίσει με ένα ψηλό ντουλάπι σε chinoise στυλ και έτσι αποτελεί ένα focal point για το δωμάτιο αυτό. Ο λόγος που επιλέχθηκε το ερμάριο αυτό που έχει έντονα σχήματα, είναι προφανώς για να αποτραβηχτεί το βλέμμα από τις ρίγες.
Από κάτω το κεντρικό σημείο του σπιτιού ήταν από μόνο του το μεγάλο παράθυρο. Αφού προφανώς αυτό ήταν κάτι που δεν επιθυμούσαν οι ένοικοι αποφασίστηκε ένα άλλο σημείο να το ανταγωνιστεί στα ίσια και έτσι ο μεγάλος τοίχος απόκτησε ταπετσαρία και κάδρα σχεδόν μέχρι το ύψος του παραθύρου. Επίτηδες. Επίσης με αυτό τον τρόπο μεγαλώνουμε την κλίμακα του χώρου, γιατί βγαίνουμε από τα ανθρώπινα μεγέθη, αλλά δείχνουμε τα έπιπλα πιο μικρά και δεν “μπουκώνουν” το δωμάτιο. Φαντάζομαι ότι μπορείς να προσέξεις πόσο ίσα σε εντυπώσεις είναι ο τοίχος και το παράθυρο, πόσο καλοζυγισμένα.
δες ακόμα:
μάθημα διακόσμησης: ροή χρώματος
