Update: προσθέτω εδώ το μάθημα διακόσμησης μιας επιφάνειας που έχει δημοσιευτεί εδώ και καιρό αλλά μπορεί να μην το έχετε βρει.
Σου είχα υποσχεθεί πως έχω ένα μυστικό για σένα και είμαι εδώ να στο αποκαλύψω. Ούτως ή άλλως σε εποχή αποκαλύψεων ζούμε, ας πάει λοιπόν και το παλιάμπελο. Μπορεί και να το κάνουμε θεσμό αυτά τα μαθήματα διακόσμησης, θα δούμε ανάλογα τα κέφια παιδάκια. Φυσικά στο χτίζω θα υπάρχουν πάντα τα: δάπεδο, χρώμα, ταπετσαρία για να παίρνεις πρέφα τι γίνεται αλλά θα τα λέμε και από την κυρίως στήλη μας. Καταρχάς θα σου πω πως διαφωνώ με όποιον λέει πως δεν πρέπει να αποκαλύπτεις τα μυστικά της δουλειάς σου και αυτό το έχω έτσι στο μυαλό μου για δύο λόγους. Πρώτον όσα και να σου δείξω στην πραγματικότητα εγώ ζω από αυτό, εσύ ένα σπίτι θέλεις να φτιάξεις και αν είμαι καλός σε αυτό που κάνω, δεν έχω τίποτα να φοβηθώ. Δεύτερον θέλω να σώσω τον κόσμο από την ασχήμια, πες ότι είμαι ο deco-superman! Στο μάθημα αυτό θα μας βοηθήσει ένα διαμέρισμα στο Upper East Side NYC που σχεδίασε ο γκουρού του χρώματος, Jamie Drake.
Βλέπεις αυτό το δωμάτιο και –άσχετα αν είναι του στυλ σου ή όχι- δε μπορεί να μη βλέπεις ότι έχει πάνω από όλα αρμονία. Υπάρχουν κανόνες μον σερί που έχουν να κάνουν με το χρώμα. Θέλω να πω πως αν ας πούμε ξεκινάς να επιλέξεις χρώματα για το σπίτι σου και θέλεις να βάλεις μοβ ή έχεις ένα πίνακα που έχει μέσα μοβ και τον λατρεύεις, πρέπει να φροντίσεις, αφού διαλέξεις τι άλλα χρώματα θα συνδυάσεις με αυτό το μοβ να περνά από τον πίνακα στον καναπέ ή στο μαξιλαράκι του, στο χαλί μέσα στο σχέδιο του και πολλές μικρές λεπτομέρειες. Βέβαια εδώ διάλεξα αυτό το δωμάτιο γιατί ήθελα να καταλάβεις την επιλογή του χρώματος που είναι εμφανής. Θα αντιληφθείς επίσης πως επειδή ήθελαν να βάλουν πολύ χρώμα, άφησαν τον καναπέ μοβ για να σβήνει μπροστά στον τοίχο και οι καρέκλες οι μπλε στην παλέτα του.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις κουρτίνες και βλέπεις πόσο και γερή δόση από χρώμα έχεις και δε φαίνεται τσίρκουλο. Οι πίνακες σχεδόν ενσωματώνονται μέσα στο τοίχο και μόνο μια πολυθρόνα που μπήκε ροζ, είναι εκεί για να παντρεύει όλα τα υπόλοιπα ροζ στοιχεία. Τα χρώματα συνήθως για ένα ζωντανό αποτέλεσμα είναι τρία και σε αυτά προσθέτουμε το μαύρο και το λευκό.
Εδώ περνάμε στη τραπεζαρία. Γιατί έγινε έτσι; Για πολλούς λόγους αλλά κυρίως: πρώτον οι καρέκλες περνάνε το μπλε σε όλο το σπίτι και αν μια μέρα χρειαστεί να μεταφέρεις ένα έξτρα κάθισμα στο καθιστικό θα ταιριάζει απόλυτα. Δεύτερον πήραν το χρώμα από τα μαξιλαράκια και το πέρασαν στο τοίχο που έγινε πορτοκαλί. Όσο βλέπεις τις φωτογραφίες θα καταλαβαίνεις ότι το κυρίως χρώμα αυτού του σπιτιού που το δένει είναι το πορτοκαλί. Το χρώμα διασύνδεσης.
Τώρα μπορείς να δεις πόσο δένουν όλα τα χρώματα μαζί και υπάρχει ροή χρώματος που λέμε. Με αυτό τον τρόπο ποτέ κανένα χρώμα δε θα μοιάζει σαν βγήκε από καπέλο του μάγου. Φυσικά σε όλες τις περιπτώσεις δε λυπάσαι ή να φοβάσαι τις μαύρες και λευκές λεπτομέρειες. Αυτά τα δύο “μη χρώματα” υπάρχουν για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Και φυσικά συνεχίζεις σε ένα χώρο που κυριαρχεί το μοβ αλλά πάντα υπάρχει ένα πορτοκαλί να σου θυμίζει ότι βρίσκεσαι στο ίδιο σπίτι.
Εδώ θα βγάλω φωτιές από το στόμα και θα πω σταματήστε να κάνετε μπόζους τα παιδικά δωμάτια. Όχι άλλη barbie και batman στα κουβερτάκια(sic) και στους τοίχους(sic). Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο. Αν το παιδί σου ζητήσει κάτι σε έναν ήρωα που αγαπάει παρ’ του απλώς ένα πόστερ ή ένα μικρό κουκλάκι. Το πορτοκαλί και εδώ δένει με το υπόλοιπο σπίτι και φυσικά οι δόσεις χρωμάτων αυξάνονται γιατί ο χώρος το σηκώνει. Μα κοίταξε την επιλογή στα μαξιλαράκια…Άρα τι καταλάβαμε σήμερα; Διαλέγουμε ένα χρώμα που μας αρέσει για κάποιο λόγο και το περνάμε σε όλο το σπίτι με διακυμάνσεις στην ποσότητα του ανάλογα με τη ταυτότητα του και πόσο έντονα θέλουμε να το δείξουμε. Σίγουρα από εδώ και πέρα θα διαβάζεις περισσότερο τις φωτογραφίες σπιτιών που βλέπεις.
all photos via simplifiedbee
