Ένα μικρό-μικρό πραγμάτακι που για πολλούς από εμάς δεν έχει ιδιαίτερη χρήση και καμιά φορά το πετάμε κιόλας γιατί βρίσκουμε άλλα υποκατάστατα. Αυτό το μικρό πραγματάκι έκανε ένα μυαλό να σκεφτεί, δύο χέρια να απλωθούν επάνω του και να το ταχταρίσουν και ένα blog να το έχει πρώτη μούρη αυτή τη στιγμή που διαβάζεις. Θα δούμε την ιστορία μιας ψωμιέρας. Μα τι μπορείς να κάνεις με μια ψωμιέρα; Εγώ ομολογώ ότι δε θα το σκεφτόμουν αλλά η Κυριακή, ναι! Ορίστε και το γράμμα της, παραμυθιάτικο και φιλοσοφικότατο. Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι: “Η φιλόδοξη ψωμιέρα” ή καλύτερα “Η wannabe ψωμιέρα”.
Μια φορά και έναν καιρό…Μια φορά και έναν καιρό ήτανε μια δυστυχισμένη ψωμιέρα. Ζούσε για πολλά χρόνια στο ράφι ενός μαγαζιού, ήτανε σκονισμένη, ξεχρωμιασμένη από τον ήλιο και παρατημένη σε μια γωνίτσα. Καθημερινά έβλεπε τις άλλες ψωμιέρες να αποκτούν ιδιοκτήτες, αλλά δεν την ένοιαζε, ήξερε την τύχη τους και δεν ζήλευε. Περίμενε υπομονετικά για πολλά χρόνια να έρθουν οι ιδιοκτήτες που θα της έδιναν την θέση που πίστευε ότι της αξίζει. Και η μέρα αυτή έφτασε!!!!!!!!!!
Και έζησαν αυτοί καλά (στο προσωρινό τους σπίτι…….)
Και εμείς καλύτερα
Κυριακή
Φυσικά πιέστηκε να ομολογήσει τι έκανε και πως. Φυσικά και ομολόγησε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Η ψωμιέρα από εκεί που ήταν μπασ-κλασαρία έγινε μον σερί ψωμιέρα, με βλέψεις για baguettes, brioche, croissants και πομολάκι Conte of Florence τύπου!
Ευχαριστώ πολύ, και να σκεφτείς ότι δίσταζα να το στείλω.
Είναι πολύ σπουδαίο να φτιάχνεις τη μέρα κάποιου, και εσύ το κάνεις αυτό καθημερινά σε όλους εμάς που παρακολουθούμε το Rdeco.
Διαδικασία μεταμόρφωσης:
1. Τρίψιμο με γυαλόχαρτο
2. Βάψιμο με λευκό (λερωμένο) χρώμα
3. Γραμματάκια ζωγραφισμένα με πινέλο
4. Ξανά τρίψιμο με γυαλόχαρτο (επιμελώς ατημέλητα)
5. Το μαγικό βήμα είναι το κάψιμο με φλόγηστρο!!!!!!!!
6. Βερνίκι σπρέι ματ
7. Μια τσαχπινιά στο πόμολο
…και έτοιμο
Voila Mon Cherie!
