Να ξεκινήσω γράφοντας πως δε το πιστεύω που πέρασαν δύο και μισός σχεδόν μήνας που δεν έγραψα ποστ. Μετά από 8 χρόνια με πολλά λόγια γραμμένα εδώ μέσα ήταν η πρώτη φορά που έκανα τόσο καιρό να σε δω μον σερί! Δεν είναι που βαρέθηκα αλλά να ξέρεις πως κάτι τέτοια διαλείμματα τα έχει ανάγκη ένας άνθρωπος που γράφει. Γιατί έρχεται η στιγμή που ταβανιάζεις μη νομίζεις… Λες τι να γράψω τώρα; Τι να πω που δεν το παν; Τι να δείξω που να έχει ενδιαφέρον; Και όλες αυτές οι σκέψεις μαζί με τις αυξημένες υποχρεώσεις της δουλειάς σε κάνουν να μην τρέχεις για το πληκτρολόγιο.
Τι μένει, τι φεύγει;
To Union Jack trend
Να φύγουμε Νίκο μου, να φύγουμε που έλεγε και η Καρέζη. Ήρθε, έκατσε σχεδόν βασιλικά και του αξίζει να περάσει στην ιστορία των trends της δεκαετίας παρόλο που κάποια κομμάτια είναι αξιόλογα και ίσως μείνουν στα σπίτια μας. Τα καλά μαξιλάρια, τα ιδιαίτερα πουφ, κάτι μπαούλα ή ένα έπιπλο βιτρίνα που ήταν σαν τηλεφωνικός θάλαμος και το πουλάγαμε στο Rdecoshop. Αυτά μένουν! Τα υπόλοιπα όπως κάτι καδράκια κτλ. δυστυχώς μον σερί είναι out of date πλέον ή αλλιώς πασέ! Διώχτα!
Τα εμφανή τούβλα
Aυτά μένουν και δε το συζητώ. Είναι κάτι όμορφο από όλες τις πλευρές και να το δεις, είναι ατμοσφαιρικό, είναι κλασικό, είναι vintage, είναι industrial, βγάζει κουλτούρα και μποέμικη διάθεση. Δηλαδή ότι ζητάς το παίρνεις από έναν τούβλινο τοίχο. Να το κάνεις το προτείνω ανεπίφυλακτα. Tα τουβλάκια του Rdecoshop τα είδες;
Tα μεταλλικά γράμματα επιγραφής
Και αυτά παίζουν πολύ δυναμικά και ακόμη δε θεωρούνται πασέ. Μπαίνουν αυτή τη στιγμή σε όλα τα μαγαζιά, είναι πολύ δυνατό trend, φοριούνται σε δωμάτια, μαγαζιά και επιτέλους κατά τη γνώμη μου δε θα πάψουν ποτέ να αξίζουν ως διακοσμητικά αντικείμενα. Άρα τα αγοράζεις ακόμη!
Mix n’ Match στις καρέκλες
Tη θέλουμε αυτή τη μόδα επίσης. Τα σπίτια πια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι στημένα σε επίπεδο επίσημου γεύματος. Είναι νεανικά, cosy και απλά. Αυτός είναι ένας από τους καλούς τρόπους να φρεσκάρεις το παλιό τραπέζι της θείας, γιαγιάς, μαμάς χωρίς να παιδευτείς. Ρίχνεις πολλές καρέκλες διαφορετικές στο ίδιο χρώμα ή πολλές ίδιες σε άλλο χρώμα. Αυτές είναι δύο πιο προσεγμένες τακτικές. Σκέψου το!
Τα κεφάλια ελαφιών, ρινόκερων και άλλων ως trophies στο τοίχο
Πως λέμε τα κεφάλια μέσα; Ε, κάτι τέτοιο. Αυτά είναι μια περίεργη φάση. Δεν αρέσουν σε όλους αλλά σε κάποιους. Καλά θα κάνουν οπότε να μείνουν σε αυτούς που τους αρέσουν πράγματι γιατί δεν είναι μαζικής κατανάλωσης είδος. Μπορείς να το δεις σε πολλά χρώματα όπως το δικό μου που βλέπεις από πάνω, μπορείς να το δεις και μονόχρωμο. Εμένα το δικό μου μ’ αρέσει πολύ και δε νομίζω πως έχω κάτι άλλο να δηλώσω εδώ.
Tα τρία φωτιστικά
Αυτό δεν είναι ακριβώς μόδα. Είναι ο χρυσός αριθμός 3 της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης. Όλα πάνε τριάδα και από εκεί και πέρα έχει να κάνει με το ύφος του φωτιστικού, το χρώμα, το στυλ. Θα σου προτείνω να σκέφτεσαι τον αριθμό τους με βάση το μέγεθος του χώρου ή του τραπεζιού που έχεις από κάτω τους. Δε θα σε προδώσει ποτέ ένα απέριττο φωτιστικό σε επανάληψη. Oui!
Τα πολύ μεγάλα αντικείμενα
Ένα από τα πρώτα πράγματα που σου έχω πει εδώ μέσα. Tότε που μιλήσαμε για τα focal points σου το είχα πει. Τα πολύ μεγάλα αντικείμενα σε ένα τοίχο και για παράδειγμα αυτός ο υπέροχος πίνακας με τη φράση από πάνω που λάτρεψα μόλις είδα. Είναι θέμα τεχνικής και πρόσεξε γιατί ισχύει μόνο για διακοσμητικά αντικείμενα και σπανίως για άλλα και ειδικά για έπιπλα. Ένας μεγάλος καναπές δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Άρα κρατάς ένα μεγάλο ρολόι, ένα μεγάλο πίνακα, ένα μεγάλο κηροπήγιο, όλα μετά από σκέψη και ως έμφαση σε ένα άδειο χώρο ή τοίχο. Λέμε YES!
Tα πλακάκια patchwork
Εγώ τα έφερα στη μόδα από την εποχή που άρχισα να μιλάω για τα τσιμεντοπλακάκια. Τώρα είναι στο pick τους στη χώρα μας και μπορείς να τα βρεις εύκολα. Κάποιες καλές εταιρείες έχουν πιο ιδιαίτερα σχέδια που δε συναντάς εύκολα, κάποιες άλλες αρκούνται σε οικονομικές προτάσεις πιο συνιθισμένες πλέον. Συνεχίζουν να μ’ αρέσουν υπό σκέψη και υπό όρους. Σε μικρούς χώρους, σε όμορφα σχεδιασμένες πλάτες κουζίνας, σε πιο φωτεινά χρώματα ίσως πια, σε μονοχρωμία στο σύνολο τους ίσως πάλι. Κάτι όμορφα δε τα βαριέσαι ποτέ. Σε ένα W.C. για παράδειγμα αποκλείεται να τα βαρεθείς. Αυτά που έχουν μπει χωρίς να εντάσσονται σε κάποιο concept ίσως να τα βαρεθείς γρήγορα. Tα έχω στην κουζίνα μου, στο μπάνιο μου και συνεχίζουν να μου αρέσουν πάρα πολύ. Δες!
Τέλος, το gallery wall
Ναι, οι μεγάλοι τοίχοι γεμάτοι φωτογραφίες ή πίνακες. Αυτό είναι το αποκορύφωμα που νομίζω πως δε θα περάσει ποτέ. Γιατί ανήκει στα creative friendly όπως το blackboard που ναι μεν το κάνεις αλλά μπορείς να το αλλάξεις όπως θες και όποτε θες. Τα θέματα είναι ατελείωτα όπως και οι συνδυασμοί και οι κορνίζες οι απλές πάμφθηνες! Προτείνεται ανεπιφύλακτα, εγώ τώρα το φτιάχνω στο εστιατόριο μου, το έχω στο γραφείο χρόνια και είναι απέραντα λατρεμένο! Aν βάλεις αναζήτηση στο rdeco τον όρο “gallery wall” πρέπει να υπάρχουν πάνω από 50 ποστ αλλά και γενικά αν το ψάξεις άπειρα μαθήματα how to!
Σε αγαπώ, σε αφήνω για σήμερα και σου εύχομαι καλό και δημιουργικό φθινόπωρο…