Tη Σταχτοπούτα τη θυμάσαι έτσι δεν είναι; Δεν πιστεύω πως υπάρχει πιο δημοφιλές παραμύθι όσο και αν ξέρεις πως δεν είναι καιροί για πρίγκηπες. Ο έρωτας εντός και εκτός παραμυθιών θα συνεχίσει να είναι επιθυμία μέσα μας σαν φλόγα που μας καίει και όταν συμβαίνει μας συντονίζει τη ζωή με έναν τρόπο που δε ρωτάμε γιατί και πως. Βρίσκουμε το χρόνο, το χώρο, την υπομονή και διεκδικούμε το δικαίωμα στον έρωτα που μας αναλογεί. Γιατί έτσι είναι ο ανθρώπος. Είναι εδώ για να αγαπηθεί και να δώσει. 
Σε αυτό πιστεύει το κατάστημα Debenhams και έφτιαξε ένα παραμύθι Σταχτοπούτας αλλά στη σύγχρονη social media εποχή μας που ότι ψάχνεις, το βρίσκεις μέσω αγγελίας, μέσω ανάρτησης σε κοινωνικό δίκτυο, σε αγγελία ακόμη. Ξέρεις αυτές τις αγγελίες που έβαζε η Athens Voice; Που ακόμη τις βάζει δηλαδή που αν είδες κάποιον/α στο τραίνο την ψάχνεις μέσω αγγελίας. Πρόσφατα είδα και μία δημοσιευμένη στο FB με μια γλυκιά ιστορία στα Κουφονήσια. Δε ξέρω αν βρέθηκε τελικά το αγόρι!
Στην ιστορία αυτή που λες, τα Χριστούγεννα, ένα αγόρι και ένα κορίτσι συναντιούνται στο μετρό και ερωτεύονται κεραυνοβόλα. Ξέρεις τώρα, όχι κεραυνοβόλα όπως μπαμ και κάτω, αλλά κεραυνοβόλα με εκείνη την επιθυμία των ματιών που διψάνε για να μάθουν τον άλλον. Λίγο το σάστισμα, λίγο το τρακ, λίγο τα μάτια που μιλούσαν όπως και να έχει, άργησε να ειπωθεί η πρώτη λέξη. Για την ακρίβεια, δεν ειπώθηκε καν. Φυσικά το κορίτσι τρέχει να κατέβει για να μας δώσει την ανατροπή που έχει ανάγκη κάθε παραμύθι και χάνει το στρασένιο της γοβάκι που μόλις είχε ψωνίσει, όχι αυτό που φόραγε σαν τη Σταχτοπούτα. Και μετά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους. Αμφότεροι βάζουν αγγελίες για να βρουν τον χαμένο τους έρωτα. Δε σου λέω το τέλος. Είναι ευτυχές αλλά όχι επειδή το ήθελαν τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά επειδή το ήθελε η ίδια η ΖΩΗ.
Δε σου λεώ να πας να ψωνίσεις, δε στέλνουν Ελλάδα, εκτός και αν βρεθείς Λονδίνο!
Σε φιλώ!