Χρώματα μου ζητάς μον σερί μέσα στο κατακαλόκαιρο -κι ας βρέχει- για να βάλεις στο δωμάτιο σου, σαλόνι σου, υπνοδωμάτιο σου, σπίτι σου γενικά. Μου στέλνεις κάτι mail και εγώ τα διαβάζω λίγο πριν βγω να μαζέψω τις μπανάνες από τη μπανανιά στο μπαλκόνι μου με τέτοιο τρόπικαλ κλίμα που κάναμε. Σε λίγο θα αλλάξει στυλ και το μαύρισμα μας. Είπα λοιπόν μια και τελευταία παίζω με κάτι παλέτες χρωμάτων για διαφορετικά δωμάτια να σου δείξω τι έχω κάνει. Αρκετά περίεργες, όχι εύκολες, αλλά εσύ κλασικά μπορείς να τις ερμηνεύσεις όπως θέλεις.
Οι ποσότητες που τοποθετούνται σε κάθε χρώμα είναι από μόνο του ένα ζήτημα που μπορείς να εξετάσεις από την αρχή. Φυσικά τα χρώματα δεν αναφέρονται σε χρώματα τοίχου μόνο, αλλά σε όλα τα στοιχεία του χώρου σου. Αν κρατήσεις τον κανόνα για τα 3 στοιχεία θα βοηθηθείς πολύ από την αρχή στις επιλογές σου.
Ο κανόνας των 3 στοιχείων λέει πως αν επαναλάβεις 3 φορές το κάθε χρώμα σε ένα χώρο, έχεις καταφέρει το αποτέλεσμα.
Όπως και στη φωτογραφία βλέπεις πως το δωμάτιο είναι βαμμένο σε γκρι και έχει λεπτομέρειες στο χρυσό και στο μοβ. Τρεις φορές το μοβ (πατήρ, υιός και άγιο πνεύμα, βοήθεια μας) είναι το κουβρ-λι, το λαμπατέρ και τα λουλούδια ή τα μαξιλάρια. Το λευκό και το μαύρο όπως έχουμε πει δε μετράνε ως χρώματα αλλά ως θύρες για τις εναλλαγές σου. Έτσι προέκυψαν τα μαύρα καπέλα στις λάμπες για παράδειγμα. Δες όμως και ένα άλλο τέταρτο χρώμα, το πράσινο που σε ελάχιστη ποσότητα συμπληρώνει το σύνολο. Φυσικά το ίδιο χρώμα σε δύο αποχρώσεις όπως και οι υφές είναι κάποια ακόμα έξτρα στοιχεία που προσφέρουν απλόχερα την επιτυχία του εγχειρήματος. Η χρωματική παλέτα αυτή ανήκει στην πλευρά του χρωματικού δίσκου με τα θερμά και σε ένα βορεινό δωμάτιο θα δουλεύει ακόμα καλύτερα.
Σε ένα πιο industrial αλλά και ψυχρό αποτέλεσμα παραπέμπει η παραπάνω χρωματική παλέτα. Από τα πιο αγαπημένα χρώματα του Έλληνα σε εθνικό επίπεδο, το τυρκουάζ, το μπλε αλλά και το μαύρο. Τίποτα δε δουλεύει χωρίς το λευκό όμως. Έτσι για να παίξεις με την άνεση σου, ένα λευκό δωμάτιο ή off-white που γκριζάρει είναι ότι πρέπει για καμβάς. Τα μεταλλικά στοιχεία της λαμαρίνας είναι αυτά που προσθέτουν και την υφή αλλά και τη διαβάθμιση μεταξύ του λευκού και του μαύρου. Τα δύο χρώματα εργάζονται σε ίδιες ποσότητες ως λεπτομέρειες. Ψυχρή πλευρά του δίσκου.
Εδώ πάλι έχουμε μια χρωματική παλέτα που αποτελείται από δύο χρώματα που είναι δίπλα-δίπλα στο χρωματικό δίσκο και έτσι τα λέμε και αναλογικά. Σε αυτή την περίπτωση το beige το θεωρούμε το χρώμα που βγάζει το ξύλο στα έπιπλα ή το δάπεδο σου. Κανονικά επειδή τα περισσότερα ξύλα μεσαίου τόνου (ούτε σκούρα, ούτε ανοιχτά) αντιπροσωπεύουν τους πορτοκαλί τόνους, αποτελούν και το θερμό στοιχείο του χώρου. Φυσικά αυτό το σχήμα θα δούλευε και με ένα off-white τραπεζάκι που θα το έκανε λίγο περισσότερο νεανικό ή ανάλαφρο.
Απόλυτα ψυχρό αποτέλεσμα το παραπάνω, μια χρωματική παλέτα που πολύ μου άρεσε. Λατρεύω το γκρι που μπλεδίζει και όπως ξέρεις το γκρι μπορεί να μπλεδίζει, να μοβίζει ή να πρασινίζει. Αυτό που μοβίζει θεωρείται και θερμό γκρι και στατιστικά όλοι οι άνθρωποι το πρώτο στο οποίο πέφτει το μάτι τους είναι αυτό που μπλεδίζει. Για περισσότερη τόλμη και ένταση αυτό δωμάτιο θα μπορούσε να έχει καρέκλες se mint χρώμα, αλλά αν το αφήσεις στα διακοσμητικά στοιχεία και πάλι αρκετό είναι.
Ένα αμιγώς νεανικό και φρέσκο αποτέλεσμα είναι το ροζ, το γκρι που μοβίζει και φυσικά το μαύρο. Στα θερμά λες ότι ανήκει αλλά το μοβ που βρίσκεται ακριβώς στη μέση του δίσκου έχει πάντα δύο όψεις. Αν έχει παραπάνω κόκκινο είναι θερμό, αν έχει παραπάνω μπλε είναι ψυχρό. Έτσι μας επιτρέπει να παίζουμε πιο άνετα. Η επιλογή των χρωμάτων μας βοηθά να μένουμε ναι μεν με έπιπλα που για ένα βουνό λόγους δεν μπορούμε να ξεφορτωθούμε, αλλά να μη μένουμε στα λάθη. Να τα βελτιώνουμε. Όσο γίνεται.
Και πάλι στα ψυχρά, στα καλοκαιρινά. Μπλε, τυρκουάζ/ωκεανί και φυσικά ένα ψυχρό off-white ή ανοιχτότατο γκρι. Το λες όπως θέλεις. Φρέσκο καλοκαιρινό, ελληνικό feeling που αρμόζει σε εξοχικά ή σε σπίτια πόλης αν έτσι θέλεις. Μικρές, ελάχιστες πινελιές κίτρινου ή lime όπως τα μήλα ας πούμε, κάνουν το φως στην προκειμένη περίπτωση. Οι διχρωμίες των φθαρμένων επίπλων και η πατίνα της ντουλάπας είναι επίσης στοιχεία που κουβαλάνε τις υφές μέσα στο χώρο και έτσι δε νιώθεις πως ζεις μέσα σε μια βεντάλια χρωμάτων αλλά σε ένα αληθινό κόσμο. Προσθέτεις τσιμέντα και πέτρες; Φέρνεις το ψυχρό look των Κυκλάδων. Προσθέτεις καλάθια, μπαμπού και ψάθες; Ζεσταίνεις το αποτέλεσμα και νιώθεις πιο μεντιτερανέ.
Στα πολύ ζεστά τώρα για να καταλάβεις τη διαφορά. Αυτό το από πάνω δωμάτιο είναι χειμωνιάτικο. Ένας λόγος που τα ξενοδοχεία δεν προτιμούν συνήθως συγκεριμένες αποχρώσεις είναι και αυτός. Θερμό ίσον χειμώνας και αν έχεις ένα ξενοδοχείο πόλης, θέλεις να είναι χειμώνα και καλοκαίρι κατάλληλο για να μένει ο επισκέπτης. Αν τώρα αντικαταστήσεις το wenge με ένα ξανθό ή μεσαίο έστω ξύλο και παίζει με τα ανάλογα σκούρα ή λευκά διακοσμητικά έχεις καταφέρει το δωμάτιο σου να είναι βιώσιμο χειμώνα ή καλοκαίρι. Τίποτα δεν είναι όπως δείχνει μόνο, όλα παίρνουν αλλαγές και συζήτηση.
Και πίσω στο αγαπητό πράσινο. Ένα χρώμα που αρέσει σε άντρες και γυναίκες και παιδιά. Κλασικό πράδειγμα beige, σοκολατί και πράσινο. Όσο σκούρο πράσινο θέλεις ή σε παραπάνω από μία αποχρώσεις. Το σοκολατί επίσης είναι ένα χρώμα παρεξηγημένο. Γιατί ξεκινά από τα πολύ ανοιχτά, τους κεραμιδί τόνους -αυτούς που πορτοκαλίζουν κιόλας- της κανέλας και φτάνει μέχρι τη σοκολάτα τη μαύρη, τη bitter αυτήν την 80%. Την κουβερτούρα! Εσύ ορίζεις το χρώμα του καναπέ σου να είναι σοκολατί σκούρο για να αντέχει και το σκαμπό/ταμπουρέ να είναι κεραμιδί για να φωτίσει το αποτέλεσμα. Το beige στους τοίχους και το πράσινο στις κουρτίνες. Θα μου πεις τώρα πως εγώ συνήθως προτείνω να μη βάζεις άλλο χρώμα κουρτίνες! Ναι! Για να μπορείς να το έχεις εσύ εύκολα διαχειρίσιμο το αποτέλεσμα. Εδώ όμως δες! Το πράσινο είναι ένα απαλό που έχει μοτίβο και σε off-white. Οι κορνίζες δίπλα στο άνοιγμα έχουν λίγο από αυτό το πράσινο μέσα. Η λάμπα εξίσου. Έτσι επιτυγχάνεται το σύσσωμο, το total, η ατμόσφαιρα μον σερί.