Ξέρεις πολύ καλά τι ψώνιο που την κάνω με τη τέχνη στους τοίχους και αν υπάρχει ένας λόγος που θέλω να σου δείχνω πως μπαίνει και γιατί και άμα και πότε, είναι που δε τη χορταίνω. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, αποτελεί ένα θέμα συζήτησης για τους καλεσμένους και ένα λόγο ανάτασης για τους ιδιοκτήτες. Το πιο πιθανό δε, είναι να σου έχω πει πως θα ζούσα σε ένα σπίτι που θα είχε απαραιτήτως τα εξής δύο: κουζίνα + τέχνη. Μου φτάνουν και με το παραπάνω! Και επειδή κάνω κάτι μαγαζιά αυτή την εποχή και θα μάθεις σύντομα περί τείνος πρόκειται και επειδή ψάχνω και για τέχνη και για κάτι σπίτια, βρήκα κάτι υπέροχα και λέω να στα δείξω. Το πρώτο με άφησε εκστατική απέναντι του και το σκέφτομαι απολυτως σοβαρά για το τοίχο στο κεφαλάρι μου αν τελικά δεν έρθει το γλυπτό μου. Από την άλλη, με την απόλυτη τρέλα που κουβαλάω μπορεί και να καταλήξω σε κάτι πολύ λιτό, αλλά που πιο ιδιαίτερο δε θα ‘χεις. Θα δείξει, εντός ολίγου, είναι καιρός για αποφάσεις. Τέχνη. Σώσε με!
Mon dieu, πρέπει κάπου να το κάνω αυτό. Πιο ιδιοφυές μυαλό το σκέφτηκε! Ποιος άγιος των τοίχων μας να είναι άραγε αυτός; Το λάτρεψα σου λέω! Σκέψου ακόμα και μια κολώνα που δεν έχεις τι να την κάνεις και είναι μέσα στη μέση, σκέψου τη Μπιενάλε! Σερί μου, μουρλάθηκα. Nαι, δε το συζητώ, τα άλλα είναι σαφώς πιο λιτά από αυτό. Λιτά αλλά όχι προσπεράσιμα! Αυτό να το θυμάσαι!
Kαι αν έχεις χρώμα και σκέφτεσαι μπούμπλε, μούμπλε, μου πάει, δε μου πάει… Μη το σκέφτεσαι με την καμία. Σου πάει! Σου πάει άμα και έχεις ψυχή αρτίστα, καρδιά παραπονιάρα!
Τέλος, τώρα που στα είπα και ξεφούσκωσα, κοίτα και μια γωνιά. Μια γωνιά ακόμα δε τη λες! Τη λες μια γωνιά να θέλεις να σε στήνουν εκεί σε ραντεβού. Τη λες μια γωνιά statement που άμα έχεις, το κάνεις! Οπότε ξεμπουρδουκλώσου και προχώρα σε τέχνη. Τέχνη. Σώσε με. Πριν δε μπορώ να κοιτάξω άλλους άσπρους τοίχους!
