Kαραμελέ. Γλυκό. Πολυτελές.

Καραμελένιο είναι το παγωτό που προτιμώ. Καραμέλα όμως αποκαλείται και το χρώμα το καφετί γλυκό, που μπορείς να βάλεις στο σπίτι σου. Αυτό σα χρώμα, ταιριάζει με το off-white και το μαύρο και όλες τις σχετικές αποχρώσεις, τηρουμένων των αναλογιών που πρόσκειται το καραμελέ χρώμα. Του τέστιν, αν το καραμελέ ροζίζει, θα του ρίξεις κόκκινα και ροζέ, αν κιτρινίζει θα του ρίξεις χρυσά και αν πρασινο-γκριζάρει θα του ρίξεις πράσινα. Όλα τα υπόλοιπα πάνε ως αντίθεση, στα πρόσθετα χρώματα του συνδυασμού. Στα ροζέ-κόκκινα μπορείς να βάλεις πράσινα-λαδιά, στα χρυσά-κίτρινα-πορτοκαλιά μπορείς να βάλεις μπλε και στα πράσινα-λαδιά, μοβέ.
Νομικά σου τα είπα γιατί διάβαζα κάτι νόμους και με έπιασε το δικηγορικό μου.


Από αξεσουάρ υφές, το καφέ έχει ένα νόμιμο εκπρόσωπο. Το δέρμα. Φοβερό και πολυτελές. Το δεύτερο που του ταιριάζει, είναι το πλεχτό ή γουναρικό τύπου. Μετά έρχεται το ψαθί, λινάτσα, υφαντό κ.ο.κ. Και τέλος έρχεται φυσικά το pony skin, το βελούδο, ακόμα και σε λεοπάρ σχηματισμούς.
Του ταιριάζουν επίσης πολύ: ο χαλκός, ο μπρούτζος, το κεραμικό. Τελευταίο το inox κτλ. Του ταιριάζουν ακόμα τα ακατέργαστα, όπως τα τσιμέντα, οι πάπυροι, τα κλώστινα-σχοίνινα φυσικά υλικά και τα τούβλα. Από τέχνη, τα σηκώνει όλα, αλλά προτεραιότητα στυλ έχει όπως είπαμε το σκίτσο με μολύβι ή κάρβουνο (βλέπε και γκραβούρες) και μετά τα λάδια με βαριά χρώματα. Last but not least, το βελονάκι. Κλασική αξία σε οτιδήποτε.
Ζήτημα όπως κατάλαβες το καφέ-καραμελέ, που το αγαπώ, ακόμα και κι αν δε του το \’χω δείξει. Κι εσύ το αγαπάς, αλλά το βαρέθηκες ή το έβαζες λάθος.


Έκανε όμως ο James Le Land Day, ο στυλίστας φωτογραφήσεις και έπεσα επάνω τους και ξαναείδα το καραμελέ, που σα να το είχα ξεχάσει. Η πρώτη φωτογραφία βέβαια, είναι από το Shelter, ένα πολύ όμορφο blog.


Kοίτα που σου λέω το σκούρο πράσινο με τα ψαθιά και το αρλεκίνο δάπεδο. Θεά, το δάπεδο!


Τρομερό στοιχείο που φρεσκάρει το καφέ, είναι η ρίγα. Άμα την έχεις σε ανοιχτές αναμείξεις και σε συνδυασμό με το γενικό χρώμα του χώρου, δε παίζεται ο συνδυασμός. Kοίτα τι έξυπνα έχουν βάλει στην ουσία δύο χαλιά κάτω από το τραπέζι.


Ένα ακόμα που πάει με το καφέ, είναι το σκίτσο. Βγάζει μια αύρα κουλτουριάρικη, μια εστέτ και ένα γραφίστικο στυλ. Πάει σε καλλιτέχνες και μη!


Αναθεώρησες τώρα;
Σας φιλώ,
Εύα.

By continuing to use the site, you agree to the use of cookies. more information

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close