Αυτό ήταν, περίμενα με ανυπομονησία -γίνεται αυτό;- να σας δώσω τη Νίνα. Η Νίνα είναι πολύ γνωστή στο χώρο του interior styling σας λέω και εγώ της πήρα μια συνέντευξη, ένα interview να το πω, για να μάθουμε όλοι λίγα ακόμα πράγματα για το styling, ένα θέμα που δεν έχει αρχή μα ούτε τέλος. Με χαρά λοιπόν κάλεσα τη Νίνα και μας απάντησε σε πολλές τέτοιες ερωτήσεις.
Νίνα χαίρομαι πολύ που σε έχουμε στο Rdeco. Προσωπικά σε γνώρισα μέσα από τη δουλειά του Βαγγέλη Πατεράκη που μου είχε κάνει την τιμή να είναι εδώ στο Rdeco. Πες μας για σένα, σπουδές, εμπειρία, και κυρίως πως επέλεξες να κάνεις αυτή τη δουλειά, αφορμές και αιτίες: Το όνειρο της μητέρας μου ήταν να γίνει διακοσμήτρια. Όταν αποφάσισε να κάνει μαθήματα μέσω αλληλογραφίας, εγώ ήμουν στο δημοτικό και θυμάμαι στοίβες διακοσμητικών περιοδικών στο σπίτι. Μαζί με το πακέτο της εποχής: Μανίνα- Κατερίνα- Πάττυ και το Seventeen, ξεφύλλιζα περιοδικά σπιτιών και χανόμουν μέσα στους κόσμους που φανταζόμουν στις εικόνες που έβλεπα. Ήταν πολύ ξεκάθαρο για εμένα, τί ήθελα να κάνω, αλλά δεν γνώριζα ότι υπάρχει δουλειά που έχει άμεση σχέση με αυτό. Σπούδασα γραφιστική στην Αθήνα ενώ ακόμη με γοήτευε εκείνος φανταστικός κόσμος των εικόνων. Συνέχισα στην Αγγλία με μεταπτυχιακό στην σκηνογραφία. Δούλεψα σε Αγγλία και Ολλανδία, κυρίως σε σκηνικά κουστούμια –κατασκευές, θέατρο κούκλας και μάσκες. Γύρισα για λίγο στην Αθήνα όπου έκανα ειδίκευση στο Interior design και επέστρεψα στο Άμστερνταμ. Εκεί έγινα σύμβουλος styling στον oίκο του σχεδιαστή επίπλων Faas van Dijk, Ozenfant, και έτσι εδραιώθηκε η στυλιστική μου ταυτότητα. Ο οίκος του, ήταν ένας συνδυασμός διακοσμητικού γραφείου, καταστήματος και εργαστηρίου στο οποίο έβρισκαν έδαφος διάφορες καλλιτεχνικές ιδέες. Το 2006 επέστρεψα στην Αθήνα και ανακάλυψα την ομάδα του αρχιτέκτονα Διονύση Σοτοβίκη, workshop, η οποία είχε κοινά στοιχεία σε στυλ και δραστηριότητες με τον οίκο Ozenfant.
Ήμουν τυχερή που έγινα μέλος του workshop και ακόμη πιο τυχερή όταν μέσω των δραστηριοτήτων εκεί γνώρισα τον φωτογράφο Βαγγέλη Πατεράκη. Ήταν η είσοδος μου στον κόσμο των περιοδικών που ξεφύλλιζα και ονειρευόμουν από μικρή. Από το 2008 δουλεύουμε μαζί με τον Βαγγέλη. Μέσα από τον φακό του, στις εικόνες του, βλέπω το αποτέλεσμα που οραματίζομαι να δημιουργήσω. Η ματιά μας είναι κοινή. Οι εικόνες ονειρεμένες, με ταξιδεύουν ακόμη.
Εδώ είναι ένας χώρος αφιερωμένος στη διακόσμηση, αλλά ξέρεις και εσύ πολύ καλά πως διακόσμηση χωρίς styling δεν είναι διακόσμηση. Θα ήθελα να μας δώσεις τον ορισμό του stylista και ποιες είναι οι διαφορές του –αν υπάρχουν- από έναν διακοσμητή /interior designer. Ο stylist είναι ένα παρεξηγημένο επάγγελμα. Συχνά δεν είναι καν γνωστή η ύπαρξή του στο περισσότερο κόσμο. Αν κάποιος δεν είναι του χώρου, και με ρωτήσει τι δουλειά κάνω, λέω διακοσμήτρια. Διαφορετικά, πρέπει να εξηγώ. Για τους περισσότερους ο στυλίστας είναι αυτός που ασχολείται με τα μαλλιά, τις κομμώσεις και το μακιγιάζ. Αν κάποιος είναι λίγο πιο ενημερωμένος άντε να φτάσει μέχρι τα ρούχα και την μόδα. Όσοι γνωρίζουν, ξέρουν πολύ καλά ότι ο stylist είναι ένας ειδικός που επιμελείται χώρους, αντικείμενα και ανθρώπους, για να φέρει ένα αισθητικό αποτέλεσμα που εξυπηρετεί κάποιους σκοπούς. Υπάρχουν διάφορες κατευθύνσεις της ειδικότητας: Interior, Exterior-Landscape, Merchandise, Tabletop, Food, Fashion, Hair, Props… και υπάρχουν διάφορες εφαρμογές: TV/Film set, Διαφημιστικές εταιρείες και εταιρείες παραγωγής, Περιοδικά, Καταστήματα, Hair salons…Όλα αυτά πάλι μπορεί και να συνδυάζονται.
Εγώ π.χ. δουλεύω ως Photostylist σε σχέση με props και interiors. Κι αυτό επειδή συνεργάζομαι πάντα με κάποιον φωτογράφο. Ο ρόλος μου είναι να επιμελούμαι sets ή χώρους για διαφημιστικές φωτογραφήσεις. Μπορώ να επιμεληθώ και ανθρώπους όπου χρειάζεται στις φωτογραφήσεις, χωρίς να είναι αυτή η ειδίκευση μου. Και αυτό το λέω για να καταλάβετε ότι τα όρια δεν είναι αυστηρά. Ως Photostylist, βρίσκομαι όπου ένας φωτογράφος μπορεί να βρεθεί. Σκοπός μου είναι να κάνω μια εικόνα να φαίνεται “σωστή”. Σε σχέση με την αισθητική της και την ισορροπία των όσων φαίνονται. Λέω ότι απλά φροντίζω ώστε να δημιουργούνται ωραίες εικόνες. Δεν είναι όμως τόσο απλό. Είναι πολλά που πρέπει να λάβεις υπόψη για να δημιουργήσεις μια όμορφη εικόνα για διαφημιστικούς σκοπούς. Από το να συλλάβεις μια ιδέα, να την παρουσιάσεις, να ψάξεις να βρεις τα σωστά αντικείμενα και να τα συνθέσεις, μέχρι να την δημιουργήσεις έτσι ώστε να την δεις μετά όπως την είχες φανταστεί. Η συμβολή μου είναι απαραίτητη σε επιμέλεια για φωτογραφήσεις χώρων, για διαφημιστικούς καταλόγους ή καμπάνιες, για editorials περιοδικών… Ως Interior stylist εκτός από φωτογραφήσεις, μπορώ να επιμεληθώ σκηνικά για διάφορα sets π.χ. βιτρίνες καταστημάτων ή την διακόσμηση χώρων. Και εδώ ερχόμαστε στην σύγκριση που θέλουμε να κάνουμε με τον διακοσμητή (interior designer).
Αυτά τα δύο επαγγέλματα κάπου ταυτίζονται. Η διαφορά για εμένα έγκειται στις σπουδές και στις κατευθύνσεις. O διακοσμητής έχει και αρχιτεκτονική παιδεία, μπορεί να αναλάβει ανακατασκευές χώρων και να φτάσει μέχρι το τελικό στάδιο της παράδοσης ενός χώρου πλήρως επιπλωμένου, έχει λόγο τόσο για την αρχιτεκτονική αισθητική/προσέγγιση ενός χώρου όσο και για την διακοσμητική. Ο interior stylist θα πάρει έναν χώρο έτοιμο, να τον επιμεληθεί -μέσω της επίπλωσης/διακόσμησης- για να τον αναδείξει. Με λίγα λόγια ο διακοσμητής γενικά μπορεί να κάνει το επάγγελμα του Interior stylist καθώς και οποιαδήποτε ειδικότητα stylist σχετίζεται με αντικείμενα και χώρους. Ο Interior stylist για να γίνει διακοσμητής πρέπει να κάνει και αρχιτεκτονικές σπουδές.
Φαντάζομαι πως συνεργάζεσαι στενά με διακοσμητές όταν θέλουν να ολοκληρώσουν έναν χώρο, όπως φαντάζομαι πως συμμερίζεσαι το όραμα τους για το ύφος που έχουν επιλέξει. Εσύ βλέπεις πάντα το «ίδιο τοπίο» με τον ειδικό που έχει αναλάβει το συγκεκριμένο project ή υπήρξαν φορές που είδες κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό; Συμβαίνουν και τα δύο. Ως interior stylist θα συνεργαστώ με αρχιτέκτονα. Στις συνεργασίες προσπαθείς να δημιουργήσεις κάτι από κοινού με κάποιον άλλον. Σίγουρα θα πρέπει να συμμεριστώ το όραμά του, διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι αλλοπρόσαλλο. Συμβαίνει όμως και το να οραματίζομαι κάτι διαφορετικό. Τότε, τις αποκλίσεις επιθυμιών προσπαθώ να τις επικοινωνώ με τον αρχιτέκτονα για να βρίσκω αν είναι δυνατό κοινά σημεία για να προχωράω.
Ας πούμε πως θέλουμε να κάνουμε styling σε μια επιφάνεια. Μια vignette σε ένα μπουφέ που από πανω του κρέμεται ένας καθρέφτης, μια κλασική περίπτωση. Πως ξεκινάμε; Φυσικά ρωτάω εκ μέρους όλων των αναγνωστών του Rdeco που συνεχώς μπερδεύονται με το τι και αν πάει κάτι πάνω σε κάποια επιφάνεια που έχουν σπίτι τους και πιστεύω πως σήμερα πετάνε από τη χαρά τους που σε διαβάζουν. Εδώ θα πρέπει να μιλήσω πιο αφηρημένα. Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Αγγελόπουλο, ότι ο χώρος είναι ένα σύνολο, ένας οργανισμός κι έτσι οφείλουμε να τον αντιμετωπίζουμε και ότι θα πρέπει να μπρούμε να οραματιζόμαστε ολοκληρωμένα αυτά που θέλουμε να κάνουμε πριν τα κάνουμε. Έτσι για να δημιουργήσεις μια οποιαδήποτε σύνθεση πρέπει να λάβεις υπόψη και τα υπόλοιπα σημεία του χώρου που βρίσκονται γύρω από την σύνθεση. Μπορείς να συνδυάσεις διαφορετικά υλικά και χρώματα μεταξύ τους. Όλα είναι σχετικά. Με την αισθητική σου, τις επιθυμίες σου, τις ανάγκες σου, τις προτεραιότητες σου, με το τί άλλο υπάρχει ήδη στον χώρο ή με το τί άλλο σκοπεύεις ίσως να δημιουργήσεις μετά. Δεν υπάρχουν αυστηροί κανόνες σε συνδυασμούς αρκεί το αποτέλεσμα να έχει ισορροπία και αρμονία στο μάτι και στην ψυχή σου. Μην ξεχνάς ότι αυτό που δημιουργείς στο σπίτι σου το κανείς για να αρέσει σε εσένα.
Μια vignette σε ένα μπουφέ με κλασικά στοιχεία δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παραμείνεις σε κλασικό ύφος. Πάρε για παράδειγμα το σπίτι της Amy (https://www.rdeco.gr/2010/07/28/amys-house/). Δεν είναι της αισθητικής μου αλλά είναι ένα καλό παράδειγμα για το πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει ο συνδυασμός διαφορετικών υλικών και στυλ στον ίδιο χώρο.
Η κάθε επιφάνεια θέλει ένα άλλο styling. Πως επιλέγεις τα χρώματα, υλικά και ότι άλλο χρειάζεται και κυρίως πως καταφέρνεις να θυμάσαι όλα αυτά τα προϊόντα που υπάρχουν ώστε να φανταστείς το κατάλληλο κάθε φορά; Αυτό είναι κάτι που πάντα αναρωτιόμουν πως γίνεται.. Η κάθε επιφάνεια είναι ένας λευκός καμβάς. Μπορείς να βάλεις επάνω της ότι επιθυμείς. Κανόνες για εμένα δεν υπάρχουν. Όλα είναι σχετικά, όπως προανέφερα. Για να επιλέξω τα χρώματα, τα υλικά κ.ο.κ. θα λάβω υπ΄ όψη ότι άλλο υπάρχει στον χώρο, ή προβλέπεται να υπάρξει και τις επιθυμίες του πελάτη. Προσωπικά προτιμώ να δουλεύω σε μια γκάμα αποχρώσεων του γκρι-καφέ ως βάση και να προσθέτω χρώμα με accessories. Όσον αφορά στα έπιπλα, η απάντηση είναι απλή. Δεν τα θυμάμαι:-) Έχω αναφορές από βασικά σχέδια και σε κάθε project γίνεται έρευνα αγοράς ανάλογα με τις ανάγκες.
Στα πλαίσια της προσωπικής μου αναζήτησης όσον αφορά στο styling, βρήκα διάφορες θεωρίες που ορίζουν πως ξεκινά κάποιος. Μια από αυτές είναι πως ένας χώρος ή μια επιφάνεια πρέπει να λέει μια ιστορία. Μία άλλη λέει πως μια επιφάνεια είναι όμορφο να αναφέρεται σε τρεις φάσεις ζωής των κατοίκων του χώρου: παρελθόν, παρόν, μέλλον. Εσύ τι λες για όλα αυτά; Συμφωνείς ή ακόμα καλύτερα έχεις και κάποια δική σου θεωρία που θα ήθελες να μοιραστείς; Περιμένουμε με αγωνία.. Όμορφες θεωρίες. Λίγο ρομαντικές ακούγονται. Πώς ξεκινώ με το styling? Πρακτικά. Έχω κάποιες αναφορές. Είτε από τα δεδομένα του χώρου που περιβάλλει την επιφάνεια ή το περιβάλλον του ίδιου χώρου, είτε από τις ανάγκες της φωτογράφησης ή του πελάτη. Σκέφτομαι τί θα μου άρεσε και αναζητώ να βρω αντικείμενα τα οποία θα συνδυάσω για να δημιουργήσω την εικόνα που έχω φανταστεί.
Έμπνευση. Πως έρχεται και από που; Η διάθεση παίζει σημαντικό ρόλο. Πάντα προσπαθώ να πω κάτι σε σχέση με το τι θέλω να δημιουργήσω που πηγάζει από το πώς νιώθω. Συχνά ανατρέχω σε εικόνες από το αρχείο που έχω με περιοδικά και βιβλία, και συγκεντρώνω εικόνες σε σχέση με την διάθεση μου. Μετά κάνω συνδυασμούς.
Τι πρέπει να κάνει κάποιος που ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με τη δουλειά σου; Πως ξεκινά; Πως προχωρά; Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σχολή ειδικά για stylists. Για την δική μου ειδικότητα, το πιο πιθανό είναι να σπουδάσει κάποιος διακόσμηση. Φυσικά και από Καλών Τεχνών μέσω σκηνογραφίας μπορείς να ασχοληθείς με sets (τηλεόραση, θέατρο, κινηματογράφο, βιτρίνες και εσωτερικούς χώρους). Αν κάποιος έχει κάνει καλλιτεχνικές σπουδές, που σημαίνει οτί έχει καλλιεργηθεί η καλλιτεχνική του παιδεία, μπορεί να απευθυνθεί σε εταιρείες παραγωγής ή περιοδικά και να ξεκινήσει να αποκτά απ΄ ευθείας εμπειρία δίπλα σε επαγγελματίες stylists. Εκτός Ελλάδας, γνωρίζω μόνο στο Άμστερνταμ δύο σχολές ειδικευμένες για stylist διαφόρων ειδικοτήτων.
Απόδειξη της ευστοχίας σου φυσικά, είναι η ατμόσφαιρα ενός χώρου, ολοκληρωμένου και διαπεραστικού. Ενός χώρου που κατά τη γνώμη μου ακόμα και αν κανένα έπιπλο ή κανένα αρχιτεκτονικό στοιχείο του δεν είναι άξιο μνείας, παρ’ όλα αυτά τον βλέπεις και είναι σα να σου λέει ένα παραμύθι. Ξεχωρίζεις κάποιο project που μετά την ολοκλήρωση ακόμα και εσύ που το υλοποίησες το θαύμασες; Το αγαπημένο σου δηλαδή. Κάποιο project που ακόμη κοιτώ και θαυμάζω το αποτέλεσμα είναι μια διαφημιστική δημιουργία για την εταιρεία Avelon. Οι εικόνες εκπέμπουν την ατμόσφαιρα που είχα οραματιστεί. Αγαπημένο project, ακόμη δεν έχω. Θαυμάζω όμως τις περισσότερες εικόνες που δημιουργούμε με τον Βαγγέλη Πατεράκη.
Είναι κάτι που δουλεύεις τώρα που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας; Κάτι που ετοιμάζω ακόμη σε θεωρητικό στάδιο, είναι η δημιουργία μιας σειράς από εικόνες-φωτογραφικά εργα πάνω σε συνθέσεις, με βάση το τυχαίο.
Πως επιλέγουμε ένα αντικείμενο; Σε ρωτάει ένας συλλέκτης –εγώ δηλαδή- πολλών και διαφορετικών αντικειμένων. Θεωρώ ότι μπορώ να ζήσω χωρίς έπιπλα αλλά με τίποτα χωρίς αντικείμενα. Θέλω να μου εξηγήσεις τι είναι αυτό που αποφασίζει πως ένα βάζο για παράδειγμα, πρέπει να φύγει από το μαγαζί που το έχουν και να φτάσει στο σπίτι μου και φυσικά να του ταιριάζει. Πολλές φορές τα αντικείμενα τα επιλέγουμε όχι επειδή ταιριάζουν στα σπίτια μας, αλλά επειδή μας «μιλάνε» όπως λες κι εσύ. Περνάς από κάπου και βλέπεις εκείνο το βάζο να σου κάνει ματάκια, στη βιτρίνα του καταστήματος. Και έτσι καταλήγει στο σπίτι σου. Θέλω να πω ότι επιλεγείς κάτι, με την ψυχή σου. Επειδή κάτι νιώθεις για το αντικείμενο αυτό. Ακόμη και το «απλά γιατί μου αρέσει», έχει από πίσω του αναφορές σε κάτι, και σου αρέσει. Τώρα αν θα ταιριάζει και στο σπίτι σου αυτό είναι σχετικό και συνήθως με αυτόν το τρόπο επιλογής, δεν ταιριάζει. Αν δω το σπίτι σου, σίγουρα θα μπορώ να σου πω αν κάτι νέο που επιλεγείς ταιριάζει εκεί, ή τί θα σου έλειπε σαν στοιχείο, αλλά όλα αυτά είναι ισορροπίες για τις οποίες όπως είπαμε πιο πάνω πρέπει να λάβεις υπόψη το σύνολο του σπιτιού, τα χρώματα, τα υλικά, τους όγκους… Θα θέλατε να ακούσετε συγκεκριμένες συμβουλές το ξέρω, αλλά κανόνες για εμένα δεν υπάρχουν. Αν μου στείλεις μια φωτογραφία με ένα buffet που έχει πάνω του 5 αντικείμενα, ένα φωτιστικό κι ένα καθρέπτη από πίσω και με ρωτήσεις αν ταιριάζουν, θα έχω μια άποψη, αλλά θα πρέπει να δω και πέρα από αυτό, τους τοίχους, τα χρώματα, το χαλί, την τραπεζαρία, τα φωτιστικά, το σαλόνι που έχεις παραπέρα, κοκ. Όλα είναι αλληλένδετα σε έναν χώρο, δεν αντιμετωπίζονται μεμονωμένα.
Αυτό που θα ήθελα να σας πω όμως είναι ότι -εκτός αν θέλετε να έχετε ένα showroom- τα σπίτια σας τα ζείτε εσείς. Κι επομένως αν εσείς νιώθετε καλά με τα αντικείμενα που έχετε επιλέξει να βλέπετε κάθε μέρα, αν δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, τι σημασία έχει? Είναι καλύτερο να έχει διαλέξει κάποιος ειδικός για εσάς αντικείμενα που δείχνουν όμορφα κι αρμονικά μαζί, τα οποία όμως σας είναι συναισθηματικά αδιάφορα?
Να σε ευχαριστήσω πολύ για την κουβέντα μας και να σε ρωτήσω που μπορούν να σε βρουν και πως οι αναγνώστες του Rdeco.
Αυτή τη στιγμή στο http://www.facebook.com/pages/Nina-PetropouleaPhotostylist/127837150573584
Κι εγώ ευχαριστώ.
