Σήμερα είμαι εδώ για να σου εξηγήσω τι γίνεται με το χρώμα των τοίχων σου. Υπάρχουν 3 μύθοι για το χρώμα που που νομίζεις ή μπορεί να νομίζεις ότι ισχύουν αν και προσωπικά πιστεύω ότι απλώς τους κουβαλάμε από τους γονείς μας. Δεν είναι κάτι που δεν έχεις σκεφτεί βέβαια και είμαι σίγουρη ότι άθελα σου μάλιστα, το έχεις διαπιστώσει, απλά δε μπορούσες να το εντοπίσεις. Αν φυσικά το έχεις εντοπίσει, μπράβο σου, θα συμφωνήσεις μαζί μου.
Ένα δωμάτιο χωρίς φως, δε φωτίζει εάν το βάψεις με ανοιχτό χρώμα.
Τι θέλω να πω; Θυμάσαι που όταν έβαφαν οι γονείς σου συνήθως έλεγαν ” βάφτο άσπρο, δεν έχει φως, να φωτίσει λίγο το δωμάτιο που είναι στο βοριά” και τελικά καταλήγεις με ένα δωμάτιο άσπρο μεν αλλά φωτεινό καθόλου βρε παιδί μου και έλεγες μέσα σου: ” γιατί;” Γιατί μον σερί ένα δωμάτιο χωρίς φυσικό φως δε σώνεται με ανοιχτό βάψιμο. Φυσικά μιλάμε για τα δωμάτια που ακόμα και μέρα -ντάλα μεσημέρι- να μπεις, πρέπει να ανάψεις ένα φως, να καταλάβεις τι κάνεις. Δε μιλάμε για πίσσα σκοτάδι, αλλά για αυτό το ημίφως που συνήθως φέρουν τα βορινά και τα δυτικά δωμάτια.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί όταν ανάβεις το φως στα ανοιχτά χρώματα μεγαλώνουν πολύ οι σκιές και το αποτέλεσμα είναι το δωμάτιο να δείχνει εξίσου σκοτεινό ή στην καλύτερη περίπτωση κάτι σα μουντό παύλα βρώμικο. Οι λύσεις είναι δύο. Η πρώτη όπως θα φαντάζεσαι είναι ότι αυτά τα δωμάτια θέλουν έξτρα καλό φωτισμό, δηλαδή μια μελέτη των χώρων και των αναγκών του και η δεύτερη είναι να βάλεις ένα χρώμα μεσαίας απόχρωσης αλλά μεγάλης αντανάκλασης ή μικρής απορροφητικότητας. Στο επόμενο άρθρο θα σου δείξω πως να διαβάζεις τις βεντάλιες, ώστε να βρίσκεις όλα αυτά που σου λέω. Σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις οπότε, είναι καλύτερο να διαλέξεις ένα σκούρο χρώμα εφόσον έχεις ρυθμίσει το φωτισμό σου να είναι σωστός, μη το φοβηθείς και θα με θυμηθείς, πόση περισσότερη ατμόσφαιρα θα έχεις τελικά.
Σε αυτά τα δωμάτια επίσης απαγορευτικό είναι να βάλεις δύο χρώματα, δηλαδή αυτό που σου αρέσει τόσο να κάνεις, ένα σκούρο τοίχο και όλο το υπόλοιπο άσπρο ή απαλό γκρι, μπεζ κτλ. Τότε συμβαίνει το εξής περίεργο. Καταλήγεις με μια μαύρη τρύπα. Δηλαδή το πολύ σκούρο χρώμα αντανακλά επάνω στο πολύ ανοιχτό, το ένα υπερ-φωτίζεται και το άλλο καταπίνεται, γιατί η αντίθεση είναι μεγάλη και τελικά έχεις μια μαύρη τρύπα και πάει και το χρώμα που νόμιζες ότι έβαλες. Έτσι προτείνω ανεπιφύλακτα να βάψεις όλους τους τοίχους το ίδιο χρώμα, διαλεγμένο όπως είπα πιο πάνω με ένα ανοιχτότερο ταβάνι, ποτέ λευκό. Καν \’το απλώς ανοιχτό χρώμα. Να μη ξεχάσω να πω ότι το ίδιο συμβαίνει και ισχύει και για τα υπόγεια, που νομίζεις ότι θα φωτίσουν.
Το κίτρινο χρώμα είναι ένταση και φως
Άλλος ένα μύθος. Το κίτρινο ομολογουμένως είναι ένα από τα δυσκολότερα χρώματα για επιλογή από κάποιον που δε ξέρει, γιατί παίζει το κεφάλι του κορώνα – γράμματα για να μη του βγει φωσφοριζέ και συνήθως βγαίνει. Η λύση για να βάλεις το καταπληκτικό κίτρινο που έιναι γεμάτο ενέργεια, ιδιαίτερο για παιδικά δωμάτια ή κουζίνες, είναι να πας στη γκάμα του κιτρινο-μπεζ ή της ώχρας και να διαλέξεις. Αυτό που σου φαίνεται μπεζ στη βεντάλια, θα δεις ότι στο τοίχο βγαίνει κίτρινο. Τα τα! αποκάλυψη έτσι; Ναι, βγαίνει κίτρινο που δεν φωσφορίζει!
Διάλεξε δύο τόνους ανοιχτότερους για να σου βγει αυτό που θες
Ψέμα μεγάλο. Καταρχάς δε βάφουμε εάν δεν έχουμε πάρει τα δείγματα μας για να δοκιμάσουμε σε μεγάλα χαρτόνια το χρώμα σπίτι μας. Μετά το χρώμα που βλέπεις είναι το χρώμα που θέλεις. Εάν πάρεις ανοιχτότερο, θα σου βγει ανοιχτότερο. Οπότε μόνο το δείγμα θα σε πείσει για την ορθή επιλογή σου. Σίγουρα το χρώμα στο μικρό χαρτάκι της βεντάλιας δεν είναι αυτό που νομίζεις αλλά σίγουρα δε πρέπει να πάρεις δύο τόνους ή έναν τόνο ανοιχτότερο για να σου βγει αυτό που θέλεις, γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να έχεις αυτό που θέλεις.
Μύθοι για το χρώμα. Τέλος!