Καλημέρες πολλές και τροφαντές και αν είναι απόγευμα προς νυχτάκι, τότε καλησπέρες. Χαίρομαι πάντα άμα το βράδυ που κάθομαι να γράψω, έχω βρει το θέμα που μου αρέσει και που πιστεύω πως θα σου αρέσει και σένα, γιατί όπως και να το κάνουμε όσο ενδιαφέρει εμένα το ζήτημα, άλλο τόσο ενδιαφέρει και εσένα. Να πω επίσης πως χαίρομαι πολύ την επόμενη μέρα από ένα ποστ που είχε να κάνει με τη τέχνη. Τη τέχνη γενικά. Από το ζωγράφο ή καλλιτέχνη μέχρι του πως να κρεμάς στο τοίχο σου αυτό το κάτι που θέλεις να βλέπεις. Για κάποιο λόγο αυτά τα ποστ με κρατάνε ζωντανή και με κάνουν να νιώθω πως κάπου αλλού πάμε, κάπως προχωράμε. Σήμερα έχω ποικιλία και σερμπέτια και ξινά αφού το ποστ είναι περί κουζίνας, τέχνης, συνταγών και αφορά σε περιοδικά. On-line περιδικά. Δε ξέρω πόσοι από εσάς τα διαβάζετε, αλλά έχουν γίνει μόδα, είναι πανεύκολο να τα δημοσιεύσεις και στο εξωτερικό κάποια από αυτά έχουν αρχίζει να έχουν και έσοδα. Δεν αλλάζει κάτι στη γενική μορφή του περιοδικού, απλά είναι on-line. Γλυτώνουν το χαρτί -και πολύ καλώς δηλαδή- γλυτώνουν ίσως το χώρο γραφείων αφού ο κάθε συντάκτης μπορεί να δουλεύει ακόμη και από το πάρκο, γλυτώνουν το χρόνο γενικά και είναι δωρεάν. Τα περισσότερα. Σα να λέμε blogs με άλλη μορφή.
Οπότε σήμερα έχω μια ξενάγηση σε μια κουζίνα και ένα σπίτι μιας κυρίας που τη λένε Loraine και είναι συγγραφέας και γράφει γενικά για το περιβάλλον και ειδικά για πρακτικές κηπουρικής. Η ίδια λέει πως η ιδέα του να ασχολείσαι με τον κήπο σου δεν είναι απλή κηπουρική αλλά μια συνομιλία με τον πλανήτη. Και δεν έχει και άδικο μπιεν σουρ. Πολύ συμπαθής φυσιογνωμία η Loraine. Όλα αυτά και το σπίτι της μπορείς να τα διαβάσεις και να τα χαζέψεις στο τωρινό Covet Garden που είναι ένα on-line περιοδικό.
Όπως βλέπεις η συγγραφέας μας διαθέτει μια κουζίνα που τη λες και επική. Ξέρω, γνωρίζω, αντιλαμβάνομαι πως είναι δύσκολο να τα καθαρίζεις όλα αυτά, αλλά δε σου θυμίζει εντελώς Julia Child; Δε σου δίνει την ιδέα να μπεις να μαγειρεύεις για καμιά 200αριά νοματέους ή να νομίζεις πως είσαι έτοιμη να το κάνεις δηλαδή; Έλα τώρα…
Το ζήτημα είναι πως η Loraine διαθέτει μια απίθανη συλλογή από εργαλεία κουζίνας, προφανώς αντίκες τα περισσότερα και έχει βρει τρόπο να τα δείχνει αν όχι να τα χρησιμοποιεί. Στο σαλονάκι του αγροκτήματος της αποφάσισε να επενδύσει σε μια σόμπα που καίει ξύλο και είναι κομμάτι τεράστιο και δίνει τη θαλπωρή που θέλει το χειμώνα. Κοίτα πάλι πως έχει κρεμάσει εκεί δίπλα τα καλούδια της και πολλά παλιά καρτς, ποιος ξέρει… από χρώματα, από παλιά βοτανολόγια…
Μια τελευταία λήψη σου δείχνω και να πας να το διαβάσεις το περιοδικό Covet Garden σερί μου. Έχει και συνταγές, το οποίο μας φέρνει και στην επόμενη φωτό μου που είναι μια συνταγή και τη δημοσιεύω εδώ για να τη δει η Όλγα, όχι η δική μου, μια άλλη Όλγα που της το έλεγα εχθές.
Μια συνταγή για να κάνεις κάτι σαν τουρσί-πίκλες σε λιγότερο από μια ώρα ή με μια ώρα ψυγείο για την ακρίβεια. Προσωπικά λατρεύω τις πίκλες, τα τουρσί και τα ξινά/αλμυρά. Κάποιος είχε πει κάποτε πως έχει να κάνει με κάτι του χαρακτήρα σου αυτό, το πιστεύεις;
Αυτό δεν είναι από το Covet Garden. Πετάχτηκα λίγο και στο Emma μετά και εκεί γράφουν όλοι και πάντα και επι το πλείστον για συνταγές και φαγητό. Κάτι καλό δηλαδή συμβαίνει στο Emma. So, είναι πολύ εύκολο να φτιάξεις κάτι σαν τουρσί σε λιγότερο από μια ώρα και λέω να το δοκιμάσω γιατί αφού χειμωνιάζει με πιάνει μια μανία για λαχανικά. Άρα, μια χαρά τα περιοδικά. On-line!
Τέλος για να απαντήσω για τη τέχνη πάνω από τον καναπέ σου δείχνω απλά μια φωτογραφία που βρήκα και σου δίνει την απάντηση. Άσχετο! Αρκεί να σου ταιριάζει στα μάτια σου, να δένουν τα χρώματα, να κολλάνε τα κάδρα, να δουλεύει το σύνολο!
Σε φιλώ…