Ο διαγωνισμός συνεχίζεται με ρυθμούς κανονικούς και οι συμμετοχές πληθαίνουν καθημερινά. Αυτό που λατρεύω σε σας αναγνώστες μου καλοί, τρελά μου Rdecofan-άκια, είναι που είστε όλο εκπλήξεις. Από τη μια άκρη στην άλλη πηγαίνετε και ο καλός ο μύλος όλα τ΄αλέθει. Σήμερα ξεκινάμε από τη ρετρο εποχή, περνάμε μια βόλτα απ’ τους τσιγγάνους και καταλήγουμε στην λατρεμένη Πάστα Φλώρα, για την οποία πεθαίνω Μίρκα! Πάμε με δίχως άλλη καθυστέρηση στην πρώτη συμμετοχή που είναι αντρική. Ο Χάρης Παπαπέτρου, μας το παίζει ρετρό και στέλνει το κολάζ-στυλ Retro-spective, τίγκα στο χρώμα και το χιούμορ. Ο επονομαζόμενος Phoinix, ταιριάζει το σκούρο ξύλο, φαρδύβενο ως επί το πλείστον, με όλα τα έντονα καθαρά και μη χρώματα. Πορτοκαλί ο βασιλιάς της εποχής εκείνης, κίτρινο γισ φως, πράσινο της old world εποχής και αξεπέραστο design. Παρά το χρώμα, οι γραμμές παραμένουν ευθείες το περισσότερο με ελάχιστες αποκλείσεις. Μια γλύκα εποχή! Παρεμπιπτόντως, ο Phoinix ζωγραφίζει αγγέλους -κυριολεκτικά και μπορείς να δεις έργα του εδώ. Προηγούμενη ζωή μον σερί Phoinix; Μοτοτσικλέτα. Πηλός! Υλικό που μπορεί να πάρει φόρμα, τόση, όση και η εποχή που μας ταξίδεψες!
Retro-spective
Gypsy Souls
Μια τσιγγάνα καρδιά δεν έχει σπίτι, δεν θα την κλάψει καμιά πατρίδα, αλλά μπιεν σουρ, έχει ελπίδα. Γιατί είναι ατίθαση, boheme καρδιά και δεν κολώνει! Παθιάζεται, αγαπά και τα δίνει όλα. Έτσι και το στυλ Gypsy Souls, τα έχει όλα. Πολυτέλεια και λάμψη μαζί με αντίσκηνο. Πολυέλαιο θα δεις, αλλά όχι αυτόν που φαντάζεσαι. Άλλον. Με κρόσια. Οι αντιλήψεις αλλάζουν και σχεδόν τίποτα δε θεωρείται σφάλμα. Ανακατεύεις το χρώμα με τα diy αντικείμενα, τα λινά με τα μάλλινα, τα κρύσταλα με το ξύλο. Λίγο design δε κάνει κακό φυσικά, αλλά πρέπει να δείχνει κι αυτό παλιακό. Το στυλ boho, boheme, είναι όπως σας έλεγα και προχθές το νέο στυλ που ήρθε για να μείνει. Απενοχοποίηση της χύμα καρδιάς και τους αυθορμητισμού. Επιτέλους! Πήξαμε στον καθωσπρεπισμό! Δε πιστεύω να θες να ακούσεις προηγούμενη ζωή εσύ; Αυτονόητο;
Πάστα Φλώρα
Και επικά θα κλείσουμε και το σημερινό, επικολυρικά που θα έλεγε και ο Θοδωρής, με μια Πάστα Φλώρα. Το πρώτο κολάζ μας πήγε στο design της εποχής, το τρίτο μας πάει ακριβώς στην καρδιά της. Το όνομα Pasta Flora, θα μπορούσε να είναι παγκόσμιο σήμα κατατεθέν και πρόκειται για την επιτομή μιας γυναίκας που σε όλα μπροστά, το πρώτο που σκέφτεται είναι το στυλ μον σερί! Το στυλ! Le style! Μοναδική ελαφρότητα και ανεμελιά, χρώμα στο αποκορύφωμα, πάρτυ all the time, εκδρομές με κάμπριο, μαντήλια στα κεφάλια, μουσική αρκουδιάρικη αλλά με μηνύματα και η μαγκιά να ανταγωνίζεται τη τσαχπινιά! Άλα μας και μας, άλα σου κι εσένα Φουρφουρίνα μας! Προηγούμενη ζωή; Μια χαρούμενη νότα! Τι άλλο;
Η ψηφοφορία κρατά 1 εβδομάδα για το κάθε ποστ.
Δες και ψήφισε:
Ανακοίνωση και όροι του διαγωνισμού
Σας φιλώ,
συνεχίστε να φτιάχνετε το στυλ σας, γενικότερα!
Εύα.