Nαι. Να λύσουμε ένα ζήτημα τιμής που είναι η τραπεζαρία της Αγγελικής. Η Αγγελική ερωτά και εγώ απαντώ και εσείς φυσικά.
Καλησπέρα Εύα,
Μολις τελειωσα την ανακαινιση στο νεο σπιτι μου… Μετα απο μηνες καθυστερησεων και αναποδιων.. νομιζω τα καταφερα. Το τελευταιο πραγμα που μου εχει μεινει – και νιωθω πως δεν εχω τη δυναμη να παρω και για αυτο μια αποφαση – ειναι το τραπεζι-τραπεζαρια του σπιτιου. Πραγματικα κολλησα. Δεν βλεπω διεξοδο. Ολες οσες βλεπω μου φαινονται ειτε κλασσικες, ειτε υπερμοντερνες που θα κανουν το σπιτι ισως ακομα πιο κρυο απο οτι καταφερα να το κανω, ειτε γενικως μη συμβατες. Οι κλασσικες με ξυλο καρυδια, κερασια κτλ νιωθω πως δεν ταιριαζουν γιατι ηδη εχω βαλει ενα γκρι ξυλο στο πατωμα, και ενα γκρι-καφε ξυλο στη κουζινα..και δεν υπαρχει χωρος και για τριτο ξυλο στην παρεα. Οι μοντερνες νομιζω θα αγριεψουν ακομα πιο πολυ το σπιτι και θα χασει τη ζεστασια του. Μου αρεσει ενα μπεζ που εχω βρει στο ικεα – το επισυναπτω- σε οβαλ γραμμη, τυπου contemporary που θεωρω θα γλυκανει και το σπιτι.. Αλλα δεν ξερω αν κινουμαι στη σωστη κατευθυνση. Εχω εξετασει και την ιδεα του μοναστηριακου τραπεζιου σαν κορμος δενδρου – που ειναι της μοδος.. Αλλα δεν ξερω και αυτο αν παει. Μπορείς να με βοηθήσεις; Τι μου προτεινεις να κανω; Η αποψη σου μου ειναι πολύτιμη.
Φιλικά,
Αγγελική
Αγγελική, θα σου πω πως συμφωνώ σε γενικές γραμμές. Με την ευκαιρία να προτείνω να δέσεις όμως το εκρού χρώμα της τραπεζαρίας με λίγο εκρού ακόμα παντού. Ο τοίχος που μου δείχνεις (εκεί που στέκεται το φωτιστικό) μπορεί να γεμίσει τέχνη, καδράκια, καθρέφτες ή ότι άλλο. Οι καρέκλες σου όμως θα πρέπει να διασκεδάσουν το αποτέλεσμα. Θα μπορούσες να βάλεις διάφορες, όπως δύο Eames, μια δερμάτινη κλασική, μια καφενείου και πάει λέγοντας. Αν πάλι θέλεις να το κρατήσεις σοβαρό και “μαζεμένο”, βάλε τις ίδιες καρέκλες. Οπότε Αγγελική μου, κινείσαι προς τη σωστή κατεύθυνση, απλώς τυχαίνει να βρίσκεσαι στη φάση που όλοι φτιάχνοντας το σπίτι τους βρίσκονται! Έρχεται η ώρα που θέλεις να κάνεις κάτι το ξεχωριστό και μπερδεύεσαι λόγω απειρίας. Άλλοι το σκεφτονται παραπάνω, άλλοι από φόβο πάνε και αγοράζουν τα “ταιριαστά” και τότε είναι που την πατάνε. Καλό δρόμο.
Σας φιλώ,
Εύα.