Πριν και μετά στη τραπεζαρία. Μια τραπεζαρία υπέροχη εντέλει που αν δεις το πριν θα πεις πως σίγουρα άξιζε τον κόπο, το χρόνο, το χρήμα. Να το πάρουμε από την αρχή.
Η κατοικία είχε τραπεζαρία παρωχημένη πια που θα τη δεις και στη φωτογραφία. Το ζευγάρι ιδιοκτητών από την Νέα Υόρκη πήγε ένα ταξίδι στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Πούλια. Το ταξίδι έγινε προ Κορωναϊού φυσικά μια και μιλάμε για την Πούλια που ανήκει στις πληττόμενες πόλεις. Εκεί που πήγε αγόρασε έναν πίνακα, ένα έργο τέχνης. Γυρίζει στο σπίτι και αποφασίζει να κάνει πράξη κάτι που πολύ πιθανόν να είχε καιρό ως επιθυμία αλλά δεν το έκανε.
Το ζευγάρι αποφάσισε να προσλάβει την Laurie Blumenfeld που είναι διακοσμήτρια να αναλάβει την ανανέωση στην τραπεζαρία τους με σκοπό να αντλήσουν έμπνευση από τον υπέροχο πίνακα που αγοράστηκε στην Πούλια.
Χάζευα κι εγώ τη τραπεζαρία που λες και διάβαζα τα λεγόμενα του περιοδικού ΜyDomaine και ξαφνικά παρατηρώ πως ο υπέροχος όντως πίνακας έχει ελληνικά γράμματα επάνω. Προσπάθησα να βρω τι ακριβώς γράφει αλλά δυστυχώς τον κρύβει το φωτιστικό της τραπεζαρίας. Διέκρινα καθαρά τις τρεις τελευταίες λέξεις που είναι: “μήτε επεί παν”. Ψάχνοντας εντόπισα κάτι κοντινό στην Καινή Διαθήκη πάντως σελ.224, αν ξέρει κανείς ας μιλήσει. O πίνακας φαίνεται να είναι του Ιταλού Rocco Ungaro πάντως. Ως εκ τούτου καταλάβατε πως αυτό το Πριν & Μετά έχει και έναν εξτρά λόγο ύπαρξης στο blog.
Έχουμε λοιπόν μπροστά μας ένα παράδειγμα που σου έχω συζητήσει, το να πάρεις όλη την έμπνευση από ένα αντικείμενο που ήδη έχεις και σε αυτό να βασίσεις όλη τη διακόσμηση, όλο σου το combo. Έρχεται όμως και δένει και με το χθεσινό ποστ στο σημείο που σου έλεγα για το γκρι χρώμα και το χαλί συγκεκριμένα. Πάμε όμως να δεις το Πριν αν και πονάνε λίγο τα μάτια μου που το βάζω εδώ.
Καταλαβαίνεις πολύ απλά την επιτακτική ανάγκη να αλλάξει η κατάσταση αυτή. Παλιά έπιπλα, λίγο τυχαία, χωρίς καμία γοητεία. Εντάξει, το ξεπεράσαμε αυτό ευτυχώς. Πάμε ξανά στο Μετά όμως.
H Laurie έκανε τις αλλαγές με βάση τα χρώματα του πίνακα, τώρα που το ξέρω είναι και προφανές. Εννοώ πως αν δε το ήξερα θα μπορούσα να υποθέσω πως αγοράστηκε ακριβώς για αυτό το δωμάτιο και ταίριαξε just.
Η επιλογή των σωστών επίπλων στη τραπεζαρία
Η Laurie επέλεξε ένα σκούρο τύπου wenge τραπέζι με μπρούτζινα πόδια και μια ρίγα στο καπάκι. Τα σκούρα τραπέζια έχουν ένα ατού. Δίνουν έμφαση στις καρέκλες. Τα σκούρα τραπέζια γίνονται και μέσω οξείδωσης του ξύλου και το μαύρο χρώμα είναι φυσικό. Οι καρέκλες έγιναν σε γκρι, σενίλ φαίνεται να είναι, ωραίες με μπράτσο, πολυθρόνες τύπου αλλά έχουν το ίδιο ξύλο στα πόδια. Το γεγονός όμως πως τα πόδια του τραπεζιού δεν είναι ίδια με τα πόδια της καρέκλας είναι το σημείο που αλλάζει το παιχνίδι και δεν κάνει βαρετό το σύνολο.
Το φωτιστικό έδεσε απόλυτα με το χρώμα του αλλά και τη λιτή του μορφή. Το επόμενο ενδιαφέρον στοιχείο είναι όμως και το χαλί. Το χαλί σχεδιάστηκε από την ίδια τη Laurie με έμπνευση από ένα κομμάτι πετρώματος και παραγγέλθηκε στην Ινδία. Είναι χειροποίητο φυσικά από μετάξι και μαλλί. Η τραπεζαρία αυτή είναι ένα πολύ καλό case study για τα χρώματα ενός χώρου.
Ο μπουφές τώρα. Το άλλο υπέροχο κομμάτι που είναι πιο σκούρος -και πιο λαμπερός- από τους τοίχους, το χαλί τον αναδεικνύει απόλυτα, όπως άλλωστε και όλα τα υπόλοιπα τα βγάζει επάνω το χαλί γιατί έχει υπέροχα χρώματα. Ο μπουφές που λες είναι από το Mod Shop που έχει χωρίς υπερβολές ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ έπιπλα. Ο συγκεκριμένος είναι και αυτός custom made. Παρόμοιους έχω δει στο Milano|de.
H Laurie Blumenfeld δραστηριοποιείται στη Νέα Υόρκη και είναι ιδιοκτήτρια ενός boutique design studio.