Με την Μύκονο έχω μια σχέση πάθους και όχι τουριστική. Μετά από τόσα χρόνια που πηγαινοέρχομαι νιώθω ότι έχω το χωριό μου εκεί. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή ήμουν σε μια φίλη -δηλαδή είμασταν πολλές μαζεμένες για την ακρίβεια- και έκανα ένα σκίτσο για το τζάκι της που δεν ήταν και τόσο του γούστου της. Μετά είπαμε να πάω να της το φτιάξω, το αφήσαμε λόγω χρόνου, δεν έγινε και εχθές έρχεται ένα mms, με ένα τζάκι έτοιμο φτιαγμένο. Ούτε που το θυμόμουν πια, αλλά κοίτα τι ωραίο έγινε. Η φίλη Βιβή πήρε το σκίτσο και εκτέλεσε το έργο με ακρίβεια.
Κρίμα που δεν έχουμε το πριν!
Καλορίζικο, να το χαίρεσαι γλυκιά μου.
