Σήμερα είναι Παρασκευή και επειδή και αυτή την εβδομάδα κάναμε σπίτια, κάναμε μάθημα για χρώμα, κάναμε τόσα που δε θυμάμαι πια, είπα για το τέλος της εβδομάδας να σταθώ για άλλη μια φορά δίπλα στην εφαρμοσμένη τέχνη της γραφιστικής, που ξέρεις πόσο αγαπώ και σέβομαι. Άλλωστε έχεις δει εδώ γραφίστες αρκετές φορές. Σήμερα έχω πάλι ένα γραφίστα with a twist, αφού έχει κάνει και σκηνικά και μάλιστα για τη τηλεόραση. Την αγαπητή τηλεόραση του MAD που μας χαρίζει μουσική. Έχει κάνει και άλλα όμως που θα μας τα πει σε μια κατ\’ ιδίαν συνέντευξη. Ποιος; Μα φυσικά ο one and only, ο onemanshow, o Τάσος Παπαϊωάννου!
Καλώς τον. Γεια σου Τάσο.Καλώς ήλθες στο Rdeco. Πως νιώθεις για αυτή τη διαδικτυακή συνέντευξη; Καλώς σας βρήκα. Πέρασα μία περίοδο γεμάτη τρεξίματα για δουλειές και τώρα είμαι έτοιμος να απαντήσω σε κάθε σου ερώτηση. Ευχαριστώ θερμά για τη πρόσκληση.
Για σένα έμαθα μέσω του Facebook και μετά μέσω του site σου και είδα ότι κάνεις πάρα πάρα πολλά πράγματα. Δώσε μου έναν ορισμό της δουλειάς σου και πως γίνεται να κινείσαι μεταξύ γραφιστικής – κόμικς – διακόσμησης; Θεωρώ πως είναι δύσκολο να δώσω ορισμό του τι κάνω. Νομίζω πως το όνομα με το οποίο έχω βαφτίσει το στούντιο μου, «One Man Show studio», περιγράφει καλύτερα το τι κάνω αλλά και τι μπορεί να περιμένει κανείς από μένα, σε επίπεδο συνεργασίας. Η γραφιστική, τα κόμικς και η διακόσμηση είναι μόνο μερικοί τομείς της «δημιουργικής διαδικασίας» που με συναρπάζουν.
Από σπουδές; Έχεις κάνει όλες αυτές που θα ήθελες να κάνεις και τι σχέση έχουν τελικά με την πραγματικότητα; Με το που τελείωσα το λύκειο σπουδάσα marketing σε ιδιωτικό Ι.Ε.Κ. και μετά πήγα φαντάρος. Όταν επέστρεψα πίσω, πήρα μέρος στο 1ο Πανελλήνιο διαγωνισμό κόμικς του περιοδικού «9» της Ελευθεροτυπίας και κέρδισα το 1ο βραβείο στη κατηγορία «Νέα Ταλέντα». Έτσι κατάφερα να σπουδάσω γραφιστική με 3ετή υποτροφία στον Akto. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που τελείωσα και ομολογώ πως δεν με ενδιαφέρουν περαιτέρω σπουδές.
Έμαθα πολλά από τις σπουδές μου, ειδικά στον τελευταίο χρόνο του Ι.Ε.Κ. και στον πρώτο και δεύτερο του Akto, αλλά υπάρχουν και πράγματα που έσβησα αυτομάτως από τη μνήμη μου με το που τελείωσα και τις 2 σχολές. Δεν ξέρω τι γίνεται στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευσή, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι η ιδιωτική είναι λίγο για κλάματα. Λαμβάνω πολύ συχνά mail από παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την εικονογράφηση και το graphic design και με ρωτάνε να τους συμβουλέψω τι να κάνουν, σε ποιά σχολή να πάνε. Πάντα, η απάντησή μου καταλήγει στο ότι, σε όποια σχολή και αν πάνε, αν δεν έχουν τη διάθεση να ασχοληθούν από μόνοι τους με αυτά που τους ενδιαφέρουν, δεν πρόκειται να πάνε μπροστά και μακριά. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
Τα κόμικς έχουν μια σχέση με πραγματικά πρόσωπα; Παίρνεις εικόνες από φίλους και γνωστούς; Πολλοί φίλοι μου έχουν περάσει από τις σελίδες των κόμικς μου, άλλες φορές υποδυόμενοι τους εαυτούς τους και άλλες φορές, αλλάζοντας αρκετά τα χαρακτηριστικά τους, υποδυόμενοι φανταστικούς χαρακτήρες. Ακόμα και εγώ ο ίδιος έχω περάσει πολλές φορές από τις σελίδες των κόμικς μου. Χαχα!
Η διακόσμηση των set του Mad, πως προέκυψε; Σκέφτηκες ποτέ να αναλάβεις interior design για πραγματικούς χώρους; Αλήθεια ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο; Μία φίλη μου που δουλεύει στην παραγωγή των εκπομπών του Mad TV με έφερε σε επαφή με το τμήμα της και με τους υπευθύνους. Είχα δουλέψει και στο παρελθόν με το Mad TV, σχεδιάζοντας για 2 χρόνια χριστουγεννιάτικες τοιχογραφίες για το σετ του Funked. Η Άννα, ήξερε τη δουλειά μου και πίστευε πως θα μπορούσα να ανταπεξέλθω πλέον στο σχεδιασμό ενός ολόκληρου σκηνικού. Στο Mad TV έμειναν πολύ ικανοποιημένοι με τα concept designs που σχεδίασα και τελικά μου έδωσαν να σχεδιάσω τα σκηνικά για τέσσερις εκπομπές (από τις οποίες η μία τελικά δεν προχώρησε σε επίπεδο υλοποίησης, έμεινε μόνο στον σχεδιασμό του επιλεγμένου τελικού προσχεδίου). Τα σκηνικά για το Mad TV ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα γιατί μέχρι στιγμής είναι το μεγαλύτερο project στο οποίο έχω δουλέψει. Ομολογώ, πως δεν θα τα είχα βγάλει πέρα δίχως τη βοήθεια της φίλης μου, η οποία είναι αρχιτέκτονας, που με βοήθησε τόσο στο σχεδιαστικό κομμάτι (3D παρουσίαση), όσο και στην υλοποίηση των τελικών σκηνικών, με τις τεχνικές της γνώσεις.
Θα με ενδιέφερε πολύ να αναλάβω κάποια στιγμή και interior design για πραγματικούς χώρους. Μέχρι στιγμής δεν μου έχει γίνει κάποια τέτοια πρόταση. Έχω εργαστεί στο παρελθόν για τη διακόσμηση τοίχων με εικονογραφήσεις μου, αλλά μέχρι εκεί.
Η διακόσμηση των set από το interior design ενός χώρου, νομίζω πως έχει πολλές διαφορές και περισσότερα πράγματα που χρειάζεται να λαμβάνεις υπ’ όψιν σου. Όσο σχεδιάζαμε τα set του Mad TV, συνεχώς είχαμε στο μυαλό μας τη σκέψη «τι γράφει στην κάμερα!». Από την άλλη στο interior design νομίζω πως λαμβάνεις περισσότερο την άποψη του πελάτη, το πως θέλει να νιώθει ο ίδιος (ή οι πελάτες του, όταν πρόκειται για μαγαζί) μέσα στο χώρο, παρά το τι φαίνεται όμορφο. Και στο Mad TV, φυσικά και ρωτήσαμε τη Λυδία Παπαϊωάννου του Funked και το Θέμη Γεωργαντά του O.k. την άποψή τους για τα σκηνικά, αλλά αν τους δείχναμε τα ίδια σχέδια για interior design π.χ. του σπιτιού τους, σίγουρα θα παίρναμε απαντήσεις του στυλ «μα καλά, το καθιστικό μου να είναι γκαράζ;» ή «δεν θα είχα ποτέ ένα τόσο ασυγύριστο loft».
Πόσο χώρο έχουμε στην Ελλάδα για τη τέχνη; Με την αληθινή ζωγραφική τι σχέση έχεις; Έχεις εμπνευστεί ποτέ από κάποιον ζωγράφο; Νομίζω πως στην Ελλάδα υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την τέχνη, σε κάθε της μόρφη. Νομίζω ωστόσο, και αυτό είναι κακό, ότι ο Έλληνας δεν είναι μαθημένος στο να αγοράζει τέχνη, να επενδύει τα χρήματα του σε αυτήν.
Μ’ αρέσει η αληθινή ζωγραφική και έχω φτιάξει ζωγραφικούς πίνακες με ακρυλικά, κατά παραγγελία. Δεν το έχω κυνηγήσει πολύ αυτό, γιατί δεν με βρίσκει τόσο σύμφωνο το πως δουλεύουν οι γκαλερί. Ίσως στο μέλλον αλλάξω γνώμη. Ποτέ δεν ξέρεις.
Με εμπνέει η δουλειά πολλών ζωγράφων, αλλά μόνο όσον αφορά το αίσθημα που μου αποπνέουν οι ζωγραφικοί τους πίνακες. Δεν έχω πει ποτέ «τώρα θα κάτσω να σχεδιάσω έναν πίνακα που να παραπέμπει σε Lucian Fraud, Adolf Hiremy-Hirschl ή James Jean». Δεν μ’ αρέσει η αντιγραφή. Μ’ αρέσει η κάθε μου επιρροή να με πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα.
Αν έπρεπε να φτιάξεις μια κάρτα για να συστήνεται η Ελλάδα, τι σχήμα θα της έδινες και γενικά τι θα έφτιαχνες; Δύσκολη ερώτηση. Αγαπώ να μισώ την Ελλάδα και μισώ να την αγαπώ. Νομίζω πως τον τελευταίο καιρό περισσότερο αγαπώ να τη μισώ. Είναι η κατάσταση των πραγμάτων που συμβαίνουν εδώ, που μας κάνει να σκεφτόμαστε έτσι. Οπότε είναι καλύτερο να μην σου πω τι θα έφτιαχνα για αυτό το project. Πιθανότατα να έχανες πάσα ιδέα για μένα. Θα ήταν πολύ προσβλητικό! Χαχα!
Τέλος, φυσικά θα σε ρωτήσω τη γνώμη σου για τα blog και τη δύναμη που έχουν αποκτήσει: Αγαπώ τα blogs γιατί οι πρότασεις «power to the people» και «share the info» (κάτι που με χαρακτηρίζουν πολύ) βρίσκουν νόημα σε αυτά. Παρ’ όλα αυτά, όπως συμβαίνει και με το κάθε τι στο internet, ποτέ δεν παίρνω τη πληροφορία που λαμβάνω από εκεί ως μασημένη τροφή. Όποτε και όσο μπορώ αναζητώ και τη διασταυρώνω με άλλες πηγές. Ας είναι καλά το google!
Παρ’ ολίγον να ξεχνούσα. Για δώσε όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει κάποιος για να σε βρει: Όποιος θέλει μπορεί να δει τη πολύχρονη δουλειά μου στο επίσημο site μου www.onemanshowstudio.com και να επικοινωνήσει μαζί μου με το τηλέφωνο ή το mail που θα βρει εκεί. Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Σ’ ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία!
Εννοείται πως και το Rdeco ευχαριστεί το Τάσο Παπαϊωάννου για τη συζήτηση και του εύχεται καλή επιτυχία σε ότι κάνει από εδώ και μπρος!
