Bασικά δεν έλειψα από τη καυτή πατάτα….sorry Αθήνα. Απλά και περιληπτικά θα σας δείξω τι έκανα. Ξέρετε ο μήνας Ιούνιος-Ιούλιος είναι λίγο τρέλααα για μας τα παιδιά μηχανικούς. Όλοι θέλουν να πάρουν την άδεια τους (λόγω Αυγούστου), να μετακομίσουν (λόγω καλοκαιρινής άδειας), να τελειώσουν τα σπίτια τους ή να τα αλλάξουν (λόγω καλοκαιριού) και εμείς να φύγουμε με διαστημόπλοιο στο σύμπαν (λόγω απλής τρέλας). Άρα η φωτογραφία ήταν παραπλάνηση…….χεχε σας την έφερα! Δηλαδή σε άμμο ήμουνα αλλά οικοδομής όχι παραλίας. Λοιπόν ξεκινάμε:
Ένα διαμέρισμα στην Άνω Γλυφάδα ήταν έτσι στην αρχή. Χτίστηκε το 1980 με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο του φολκλόρ πλακιδίου κοκ. Γκρεμίστηκε ο τοίχος που χώριζε την κουζίνα με το σαλόνι και έτσι φωτίστηκε και το σαλόνι καλύτερα. Φυσικά αλλάξαμε και τα ντουλάπια της κουζίνας σε απόλυτο λευκό-καταπληκτικό-γυαλιστερό.
χρειαστηκε να γίνει κάπως έτσι
για να καταλήξει έτσι
αυτό από κάτω είναι μια πολυκατοικία με μεζονέτες. Είχα ξαναδείξει κάτι λεπτομέρειες παλιότερα αλλά ξέρετε ότι τα σπίτια δε ν τελειώνουν έτσι απλά και γρήγορα. Αυτές τις μέρες μπήκαν τα έπιπλα και λεπτομέρειες. Ακόμα ατελείωτο βέβαια αλλά είπαμε σιγά-σιγά.
η πολύ ποπ είσοδος με χρώμα και όλες τις πόρτες σχεδιασμένες από την υπογεγραμμένη, από μέταλλο και γυαλί και ξύλο
η κατακόκκινη κουζίνα με βακελίτη και γυαλί, οι τέλειοι πορτοκαλί δερμάτινοι καναπέδες, ο πέτρινος τοίχος με το τζάκι, τα ειδικής παραγγελίας έπιπλα από μασίφ καρυδιά και το wc με τον καθρέφτή ροντέ και τριών στοιχείων. Το αγαπημένο μου κομμάτι όμως είναι από κάτω και το σχεδίασα από λάμα πάχους 5χιλ. και νομίζω ότι έγινε απίθανο.
φυσικά αφού τελείωσα με όλα αυτά και κάτι άλλα, έκανα και κάτι αλλαγές στο σπίτι μου που μάλλον αν είχε φωνή θα έλεγε “γιατί σε εμένα?”
 |