Όσο κοινότοπο και να διαβάζεται ο τίτλος του ποστ, το Loft έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Στις ζωές όλου του κόσμου δηλαδή γιατί αφενός είναι σε έξαρση -να σε τρελαίνει όμως- το industrial, αφετέρου το loft ως επιλογή χώρου ζωής είναι προνομιούχο για πάρα πολλούς λόγους. Πρώτον είναι ψηλά -αν είναι όντως loft- και βλέπεις θέα. Δεύτερον είναι ψηλοτάβανο -αν όντως είναι loft- και δε σε πνίγει. Τρίτον είναι κανονικά ένα open plan σπίτι -πάλι αν όντως είναι loft- και νιώθεις πως ζεις σε ένα γήπεδο, ανοιχτό, ευάερο και ευήλιο. Αυτή είναι η ιδανική υπόσταση ενός loft. Η άλλη που δεν είναι η ιδανική, το πρότυπο δηλαδή, είναι κάτι σε wannabe loft τύπος κατοικίας, αλλά επειδή μας αρέσει το πρότυπο αγαπάμε και το ντεμί σεζόν. Άλλωστε πόσα loft έχει η Ελλάδα;
Και μον σερί, αφού τα αγαπάμε μας αρέσει να τα δείχνουμε κιόλας. Σου έχω πάλι σήμερα ένα λουκουμάκι που δε ξέρω πόσο θα σε εκπλήξει, αλλά εμένα μου έβγαλε ένα feeling, ένα ντεζιρέ και έτσι οφείλω να φροντίσω και για το δικό σου το μάτι.
Ακόμα και μια ιδέα να κλέψεις, πάλι κερδισμένη θα είσαι ακόμα και εσύ που δεν έχεις loft. Μπορεί να τα καταφέρεις να κάνεις το loft των ονείρων σου. Μα, τα μαξιλάρια τα είδες; Τη μοτοσυκλέτα; Που να μιλήσω για ταβάνια, κοιλοδοκούς, Hepa, Hea και τα συναφή. Που να μιλήσω για το αίθριο που μάλλον καλά βλέπουν τα ματάκια μου!
Nταξ. Υπάρχουν σημεία που με κάνουν να θέλω κάποια πράγματα. Ας πούμε για παράδειγμα αυτό το παράθυρο με τα χαλύβδινα κουφώματα και τα ξύλινα στόρια, το θεωρώ σημείο αναφοράς σε ένα loft. Όπως και το τουβλάκι φυσικά.
Και η θέα από το καθιστικό προς την κουζίνα πάλι σου αρέσει και σου πάει. Γιατί πάλι είναι χαρακηριστικό loft. Αν δηλαδή πρέπει να μπει ένας ορισμός δίπλα στη λέξη, αυτές οι φωτογραφίες θα είναι. Από κάτω όμως θα δεις την πιο θαυμάσια walk in τροφοθήκη ever! Μια κούκλα με μαυροπίνακα και κρεμαστά τα καλούδια της κατσαρόλας αλλά. Πρόσεξε σε παρακαλώ καλά για να δεις τη γυάλινη πρόσοψη και πόρτα. Ένα γυάλινο δοχείο φαγητού που μπορείς να μπεις μέσα του. Λατρεύω, ερωτεύτηκα, το θέλω, δεν έχω χώρο να το κάνω, το αγαπώ, το μισώ ταυτοχρόνως, ουφ!
Μετά το παραλήρημα μου, πάμε να δούμε τα άλλα δωμάτια που δεν με αποτελειώνουν, ευτυχώς! Το υπνοδωμάτιο ας πούμε, το βρίσκω ανεξήγητα open με όλο το μπάνιο και τη τουλέτα. Είπαμε open αλλά τόσο; Μμ! Κλείνουν βέβαια από όσο βλέπω οι πόρτες, αλλά άντε να τρέχεις και να πρέπει να σύρεις και δύο πόρτες κιόλας. Pampers! Με θλίβει λίγο και το ταβάνι που σα να έχασε το ψηλό του μπόι.
Δε θα περιγράψω άλλο γιατί με χάλασε το υπνοδωμάτιο. Έτσι θα σε αφήσω να το δεις με την ησυχία σου και να μου πεις τη γνώμη σου. Στα plus η πάλι walk in ντουλάπα που επειδή την έχω αυτή σου λέω πως είναι ότι καλύτερο μπορεί να κάνει κάποιος σπίτι του. Όχι όμως ντουλάπα, αλλά ένα κανονικό δωμάτιο ντουλάπα! Δε το συγκρίνω μον σερί, μεγάλη ευκολία!
Κάτι άλλα ψιλά σε φωτογραφίες που έχει το loft αυτό που βρίσκεται στη Βαρκελώνη και καλά θα κάνεις να το εξετάσεις ενδελεχώς, γιατί όντως έχει ωραίες λεπτομέρειες.
Η συνέχεια στο Snuut…
Σήμερα μαζί μας για να ακούς το post σου εκτός από το να το βλέπεις, αποκλειστικά ο Antonio Machin με το παλιό του 1947, Dos Gardenias. Όποιος/α θέλει είναι ευπρόσδεκτη στο playlist μου με τον τίτλο Cooking. Μπορεί να κάνει follow και να την ακούει.