Κοίτα να δεις που ξεκινά μια Δευτέρα (thank God, χωρίς ίωση) και μια ωραία σύμπτωση. Θυμάσαι…που σου είχα δείξει μια κουζίνα, ελαφρώς παρδαλή, με τσιμεντοπλακάκια θεϊκά και μπλε ντουλάπια. Και φυσικά είχες πει τη γνώμη σου, αυτή που λες πάντα… “μου αρέσει, αλλά…δε ξέρω αν θα…”, ξέρεις τώρα. Η ιστορία ξεκίνησε ως εξής: Παρασκευή βράδυ, η Εύα αναρρώνει από ίωση. Φαντάσου πως αναρωτιέται τι πρόγραμμα παίζει στη τηλεόραση, -btw, λύσσαξα και θα βρω το σπίτι της θανούσης Nenna Larsen-. Μια φίλη τηλεφωνεί και λέμε πως πρέπει να πάω να δω το σπίτι της, μπας και το σουλουπώσουμε. Ταυτοχρόνως επιδιορθώνω τον απορροφητήρα μου, άρα είμαι ξανά υγιής. Μετά το τηλέφωνο σκέφτομαι πως ήρθε η ώρα να φτιάξω την κρεβατοκάμαρα μου, που μια βδομάδα “κάτω”, εκτός του ευατού μου σε οριζόντια θέση, βαρέθηκα να βλέπω και το δωμάτιο. Μέχρι που σκέφτομαι τι να βάλω στο ταβάνι. Σε περίπτωση ίωσης, να τη περνάς καλά τουλάχιστον. Μια ιδέα μου περνάει από το μυαλό. Από μια φωτογραφία που ανέβασα στο FB. Ένα LOVE βρε παιδί μου. Ένα τέτοιο θα ήθελα να βλέπω στο δωμάτιο αυτό. Συγκεκριμένα από λαμαρίνα. Συγκεκριμένα απέβαλα τη ντουλάπα από το δωμάτιο και πλέον έχω κι εγώ walk-in closet, οπότε το υπνοδωμάτιο μου τώρα είναι μεγάλο, ήταν και πριν, αλλά τώρα είναι θεά. Έκανα το σκίτσο που με υποχρέωσε το μυαλό μου να κάνω και άρχισα να ψάχνω για το LOVE sculpture, μέσα σε σπίτια. Έτσι για έμπνευση.
Θα σου πω άλλη μέρα για τη κρεββατοκάμαρα μου. Εκτός αν θέλεις μετά. Ψάχνοντας που λες στο Pinterest, πέφτω πάνω σε ένα σαλονάκι, κουκλάκι.
Το κοιτώ, πετιέμαι στο blog που το ανέβασε, αλλάζω κανάλι για να δω ταινία, θα σου πω και γι\’ αυτή, και ουπς! Το υπέροχο αυτό σπιτάκι, είναι το υπόλοιπο της γλυκιάς κουζίνας που σου είχα δείξει και μας είχε δείξει ο Bright Bazaar που παρεμπιπτόντως βγάζει βιβλίο. Και αυτός. Χαίρομαι μεν, αλλά αναρωτιέμαι, άλλη δουλειά δεν κάνουν εκεί στο Αμέρικα; Τι να λέμε, άμα και δε το λατρέψεις, πολύ θα με κάνεις να σκεφτώ για σένα.
Πως μου αρέσει το νέον! Πάντα το έβρισκα cool για ένα σπίτι. Καναπέδες γκρι, τουβλάκια, eclectic περιβάλλον, θαύμα.
“Ρίξε ότι βρεις μπροστά σου ανάμεσα στα έπιπλα. Παίξε. Θα σε βοηθήσει να νιώσεις άνετα με τις αλλαγές και να νιώσεις αυτοπεποίθηση”
Παραθυρούκλες, παραθυρούκλες. Παλιά, καινούργια. Όλα μαζί. Αγαπώ.
Βιβλιοθήκη μαύρη για να δίνει βάθος μεν, κοντράστ δε, έμφαση στο περιοχόμενο αμπσολμάν. Καρέκλες design, τραπεζαρία από ξύλο, μαξιλαράκια. Ξεκινά το NCIS. Και η κουζίνα που λέγαμε…
Τη θυμήθηκες τώρα;
Mια υπέροχη κρεβατοκάμαρα με ένα παλιό ράδιο για κομοδίνο. Σκέψου του, αν έχεις. Παίξε με τα υπάρχοντα σου. Βάλε ότι βρεις, για δοκιμή. Έχει και αίθριο ή ημιυπαίθριο (τακτοποιημένο) Ελληνιστί.
Και το αίθριο ή σιέστα όπως θα το λένε εκεί. Τελικά θα δω NCIS. Η Φατμαγκιούλ, δεν κατεβαίνει με τίποτα, ούτε και τα βαμπίρ. Παρασκευή δεν έχει “The killing”. Τι λες για το φόνο; Ποιος; Πάντα θέλω να βρίσκω το δολοφόνο…αλλά θα βρω και αυτό το σπίτι να σου δείξω, τίγκα στο Scandi είναι.
Φιλιά,
καλή εβδομάδα,
Εύα.