Η Ιωάννα μου έστειλε προ καιρού ένα γράμμα και με ρώταγε τι χρώμα να βάλει στο τοίχο της και γιατί και σε ποιο τοίχο και όλα αυτά που με ρωτάτε συνήθως. Το ωραίο είναι πως μπήκε στη διαδικασία να μου στείλει και το combo των υφασμάτων που έχει -μπράβο Ιωάννα- οπότε με κατατόπισε αρκετά για να μπορέσω να πάρω μια ιδέα καλύτερη για το ύφος. Και εδώ σήμερα έρχομαι να απαντήσω, γιατί κρίνω πως είναι ένα ωραίο θέμα για το blog.
“μόλις σήμερα ανακάλυψα το site σας και…κόλλησα! χρειάζομαι κι εγώ τις πολύτιμες συμβουλές σας. έχω ένα τζάκι σε γωνιακή θέση του σαλονιού μου (σε μυκονιάτικο ύφος…με κυκλικό σχήμα η φούσκα και καμάρα στην εστία). ακριβώς δίπλα του βρίσκεται χαμηλό έπιπλο με τηλεόραση και απέναντι γωνιακός λευκός καναπές και μπροστά του τραπεζάκι σαλονιού . τόσο το έπιπλο της τηλεόρασης όσο και το τετράγωνο τραπέζι του σαλονιού είναι σε χρώμα ξύλου. το γενικότερο ύφος του σπιτιού είναι country, με κουρτίνες ριγέ μπλε-σιελ-λευκό, αντίστοιχα διακοσμητικά μαξιλάρια και ντυμένες καρέκλες της τραπεζαρίας (είναι ενιαίος ο χώρος) με κομποσέ υφάσματα σε λευκό-σιελ. επειδή όλοι οι τοίχοι του ενιαίου χώρου σαλόνι-τραπεζαρία-κουζίνα είναι βανίλια, και θέλω επιτέλους να βάλω χρώμα στον τοίχο, σκεφτόμουν να έβαφα έναν τοίχο ένα χρώμα σαν το labrador blue της benjamine moore και ίσως κάτι αντίστοιχο και στον τοίχο δίπλα από το τζάκι. να υποθέσω ότι το τζάκι πρέπει να το αφήσω στην ησυχία του??? η φούσκα του είναι ένα τόνο ανοιχτού γκρι και η καμάρα του βανίλια, όπως και όλοι οι τοίχοι άλλωστε. η συμβουλή σας θα μου ήταν πολύτιμη…αν δεν υπήρξα πολύ κατατοπιστική θα φροντίσω να στείλω και φωτογραφίες!
ευχαριστώ και πάλι πολύ!
YΓ. να ενημερώσω ότι εκτός από τον καναπέ που είναι λευκός, τα έπιπλα του σπιτιού είναι σε ξύλο σκούρο (όχι βέγκε, πιο ανοιχτά) και αναλυτικά πρόκειται για ένα τραπεζάκι σαλονιού, μια τραπεζαρία, ντυμένες καρέκλες λευκές με σιέλ σχέδια, μπουφέ ξύλινο και κουζίνα με ντουλάπια στο χρώμα της βανίλιας και πάγκους βέγκε. επίσης, το πάτωμα είναι όλο λευκό μάρμαρο”
Όπως καταλαβαίνεις μον σερί, με τέτοιο κόπο που έκανε η φαν, δεν μπορούσα να μην απαντήσω. Εκτίμησα επίσης πως είχε τόλμη στα υφάσματα και δε φοβήθηκε.
Ορίστε το Labrador Blue 1670 by Benjamin Moore που διαλέγει η Ιωάννα και ορίστε τι προτείνω εγώ για όλο το χώρο. Ναι συνολικά. Δηλώνω ευθαρσώς πως αυτό το καθιστικό θα ήθελα να το δω όλο βαμμένο σε γαλάζιο. Γαλάζιο απαλό, αέρινο, ανάλαφρο, φρέσκο και φίνο. Kαι επειδή αυτό θα της βγει σκούρο για το σύνολο του χώρου, λέω να την ανοίξω προς δύο άλλα.
Τα 1667 ή 1668 θα σου έρθουν γάντι Ιωάννα μου. Μη φοβηθείς…
ΥΓ.: μου έλειψε μια χοντρή βαριά εκρού κουρτίνα πάνω από τις λεπτές σου. Θα την ήθελε πολύ το μπλε χρώμα. Επίσης να προσθέσω πως κάνετε ένα λάθος. Καλό είναι όταν έχουμε σκοπό να αφήσουμε μόνο τη βουάλ, λεπτή κουρτίνα στο άνοιγμα μας, και ειδικά σε υφάσματα που δεν “πέφτουν” να μην κάνουμε 2,5 ή 3 φορές σούρα το άνοιγμα. Η ρίγα για παράδειγμα θα έδειχνε πολύ καλύτερη σε πιο αραιά σούρα. 1,5 ή 2 φορές είναι αρκετή αναλογία, πάντα ανάλογα με το πανί. Αν έχεις κάνει το λάθος; Βάζεις από πάνω στάνταρ μια χοντρή κουρτίνα, που στην περίπτωση της Ιωάννας θα ήταν μια “ψάθα” με τρουκ.
