Έτσι πρέπει να χαϊδεύουμε και να αγαπάμε το σπιτάκι μας κάθε μέρα σχεδόν. Να μην αφήνουμε μέρα που να μην κάνουμε κάτι γι\’ αυτό και δεν εννοώ μόνο το ξεσκόνισμα. Μια κίνηση αλλαγής, ένα αντικείμενο από τη μία στην άλλη πλευρά, μια κουρτίνα να τραβήξεις πιο πέρα μπορεί να δεις κάτι που δεν έβλεπες πριν. Να το χαϊδεύουμε και να του λέμε: σπιτάκι μου, πόσο καλό είσαι; Πόσο σε αγαπάμε…” Μόνο έτσι θα δεις τις ατέλειες του, και θα το αγαπήσεις με αυτές. Έτσι δε λένε; “Αγάπα το φίλο σου με τα ελλατώμματα του”. Έτσι αγάπα το και αυτό και θα δεις πόσο θα σε αγκαλιάσει. Εγώ κάθε φορά που βλέπω το σπίτι μου και δε μου αρέσει, είναι γιατί έχω μέρες να του κάνω κάτι. Μα το παραμικρό. Τώρα γιατί τα λέω αυτά; Γιατί υπάρχει ένας οδηγός παύλα περιοδικό που λέγεται Good Homes και έχει κάτι φωτό…να τρελαθείς. Το ενδιαφέρον είναι σαφώς η χρήση του χρώματος. Θα δεις τι σου έχω και θα καταλάβεις πως μπορείς να έχεις και άλλα χρώματα στο σπίτι. Φεύγα από τα wenge (μας κούρασαν πια), φεύγα από τις μόδες ή κράτα όποιες πραγματικά σου αρέσουν και επένδυσε σε ξύλα όμορφα μεσαίων τόνων συνδυασμένα με χρώμα σε λεπτομέρειες. Θα δεις που θα είναι τόσο διαφορετικό, από όλα έχεις δει. Για σκέψου το λίγο.
Πολύ καλοκαιρινό και συγχρόνως ζωηρό και επίσημο. Με μια εσάνς από έθνικ το μπορντό που κάποιος από εσάς μπορεί και να μισεί πλέον επειδή το έβαλε κάποτε στον καναπέ, μεταμορφώνεται αν το συνδυάσεις με άλλα έντονα χρώματα που θα πρέπει να το φωτίζουν φυσικά το καημένο και να το ζωντανεύουν. Το πράσινο ως συμπληρωματικό του, το ανταγωνίζεται και δεν το αφήνει να το καπελώσει. Αχ! Θεούλη μου, θυμήθηκα που κάποτε γύρω στα \’80s το συνδύαζαν με salmon. Ευτυχώς πέρασε και αυτό. Ρίξε lime, κίτρινα, κόκκινα, τυρουάζ, μοβ, ότι θέλεις, αλλά όχι σομόν μον σερί. Από ξυλεία λατρεύει τους σκούρους τόνους απλώς μη το κοκκινίσεις πολύ. Βάλε καρυδιά, μαόνι ή εντελώς χρώμα, όπως στη φωτό.
Άμα έχεις εκείνο το βαθύ-κίτρινοπορτοκαλόκενελί καναπέ, τι κάνεις; Ορίστε που κι αυτός ακόμα ο καναπές, έχει λύση στο πρόβλημα του. Πάλι σε όμορφα ζαφειρένια πράσινα και κόκκινα που τριανταφυλλίζουν θα πάμε. Ιδιαίτερη αδυναμία τρέφει στα μπεζ-εκρού και αν αποφασίσεις να παίξεις και με τις υφές, θα απογειώσεις το αποτέλεσμα. Το λευκό του πάει γάντι και κίτρινο, εννοείται. Προτιμάται με ανοιχτόχρωμα ξύλα, απόχρωσης δρυός, καστανιάς, αυτά που κιτρινίζουν δηλαδή και όχι που ροζίζουν.
Αυτό το αεράτο πράσινο-λάχανο καναπέ, θέλει μαέστρο -και όμως- για να μη γίνει αρλεκίνος. Θέλει απαλό γκρι, μπεζ που πρασινίζει και φυσικά λευκά. Δαντέλες και άλλα κοφτά το συνοδεύουν ευχάριστα. Βάλε λοιπόν λευκό και άλλα τέτοια και μη ξαναδώ άλλο ένα σουβλατζίδικο με πορτοκαλί ή σομόν και wenge.
To κλασικό French Country, είναι κομψό και θέλει φως της Μεσογείου. Μπεζ λινά, τριανταφυλλένια και λουλουδάτα πανιά φτιάχνουν μαξιλαράκια και συζητάνε μεταξύ τους για ανοιχτόχρωμα σχετικά ξύλα, με μια παλιακιά αίσθηση. Το μάρμαρο και το cotto είναι από τα υλικά που τα αγαπάνε επίσης, όπως και το χρώμα ριγμένο μέσα στο σοβά. Ώχρες, ροζ, τριανταφυλλί και πράσινο, το Kelly Green, μαζί με μοτίβο είναι ομάδα με έναν καναπέ που μπεζοροζίζει.
Πες το Metropolitan ή Fusion ή Global. Νομίζω ότι είναι ένα σπίτι που το θέλει η Ελληνίδα και ο Έλληνας που δεν είναι χύμα τελικά. Με το χρώμα του, την ταπετσαρία του και το απαραίτητο λευκό-μαύρο, αναβαθμίζει έναν καναπέ που μπεζοπρασινίζει ή γκριζάρει. Βλέπεις πως του έχει ρίξει σκούρες κουρτίνες για να τονίζει τα ανοιχτά χρώματα. Συμπληρώνει με σκούρα (βάλε και wenge) έπιπλα που δεν έχουν όγκο όμως. Προσοχή.
Η απόλυτη επιτυχία ενός ανοιχτού γκρι καναπέ. Λατρεμένο χρώμα αυτό το γκρι απαλό, ανασαίνει και κερδίζει υπόσταση με ασπρόμαυρα μαξιλάρια και κίτρινες πινελιές. Ιδιαίτερα νεανικό και κεφάτο που αντέχει πολύ μεγάλη δόση χιούμορ. Θέλω να προσέξεις εδώ το concept με την πανίδα. Πουλιά, γατιά (τυχαίο;), ψάρια και άλλα χαριτωμένα μουσουδάκια, δημιουργούν ενδιαφέρον και ατμόσφαιρα εξοχής. Θέλει ανοιχτά ξύλα και αυτό για να είναι ευάερο και ευήλιο.
Άκρως αστικό και κλασικό, αλλά με μια δόση ρετρό να την πω. Ένας μοβ καναπές πάει περίφημα με σκούρα έπιπλα που κοκκινίζουν όπως π.χ. κερασιά. Ταιριάζει με βιολετί, ροζ μουντό, γκρι με ροζέ καρδιά και κρύσταλλα. Το μοβ θέλει κρύσταλο. Τελεία. Στο τοίχο θα βάλεις ένα ωχροκίτρινο ή γκρι και θα δεις πόση σημασία θα αποκτήσει το δωμάτιο. Ιδιαίτερος συνδυασμός που με ελάχιστο μπεμπέ ροζ, μαλακώνει.
Αυτά με τους καναπέδες. Τα λέμε αύριο πάλι, την ίδια ώρα.
Φιλιά.
