Το ότι είναι το στυλ μου το αγαπημένο μάλλον το έχετε καταλάβει. Το γεγονός όμως ότι το αγαπάνε και άλλοι και ας μη το ξέρουν ονομαστικά, έχει σημασία. Ένα project που έτσι είπα να ανεβάσω και οσονούπω θα έχει και ψυχή. Ξέρετε το θέμα με τη δουλειά αυτή είναι η υλοποίηση. Πολλές φορές ξεκινάς να φτιάξεις κάτι και στο δρόμο συμβαίνουν διάφορα και τα σπίτια δεν τελειώνουν με όλη τη σημασία της λέξεως. Μένουν ημιτελή ή με μισά τα διακοσμητικά ή κάτι δε γίνεται σωστά στη πορεία. Φυσικά οι λόγοι πολλές -ή μάλλον τις περισσότερες φορές- είναι οικονομικοί, γι\’ αυτό και επιμένουμε να υπάρχει ένα budget. Ο Έλληνας βέβαια μέχρι τώρα δεν ήταν του budget και έτσι οι εξελίξεις της ζωής προλαβαίνουν τα σπίτια.
Η διαφορά βέβαια από την πραγματικότητα θα είναι μεγάλη. Αυτό συμβαίνει γιατί στο σκίτσο εδώ, δεν μπήκαν τα κανονικά υφάσματα που έχουν υπολογιστεί και επίσης δεν είναι ακριβώς αυτά τα έπιπλα. Τα barcelona φυσικά ισχύουν, η πολυθρόνα θα είναι αλλιώς με ένα διαφορετικό ύφασμα πολύ τέλειο, το τραπεζάκι θα είναι παρόμοιο.
Οι καρέκλες της τραπεζαρίας θα είναι όλες διαφορετικές και αυτές, αλλά όχι αυτές. Οι κανονικές είναι υπό ρεκτιφιέ φάση. Η ταπετσαρία είναι αυτή και ο πολυέλαιος μοιάζει, όπως και ο καθρέφτης.
Θα το δείτε και τελειωμένο, ελπίζω σύντομα.
