Φυσικά συγχύζομαι, γιατί κάτι τέτοια δε τα βλέπεις κάθε μέρα και το βρήκα στο ατελείωτο αρχείο από περιοδικά που διαθέτω τα τελευταία 15 χρόνια. Στο μπαούλο της η Rdekko βρήκε στο Beaujolais λέει, μια παλιά αγροικία λέει που κέρδισε το στοίχημα, λέει. Λοιπόν το τι μου άρεσε αυτό το σπίτι δε λέγεται. Λατρεύω τα τεράστια ατσάλινα ανοίγματα όπου κι αν βρίσκονται, λατρεύω το μέταλλο… σε σημείο υπερκόπωσης. Το σπιτάκι αυτό αναβίωσε χάρη στην αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων (ιντέριορ ντιζάϊνερ στα ελληνικά) Catherine Pommier. Ήρθε λοιπόν η συνάδελφος και έδεσε τα μπετά, τα ανοίγματα, τις πέτρες χαρισματικά και πράγματι πρόκειται για ένα σπίτι ανοιχτό για κρασιά (λόγω περιοχής) και εδέσματα (λόγω κουζίνας δείτε πιο κάτω).
με τις τσιμεντοκονίες του κάτω (αχ! βαχ!), με τα ξύλα του, με την πέτρα του και τους χρωματιστούς καναπέδες. Βέβαια να πούμε πως η πρώτη ματιά στο σαλόνι αυτό δε σε πάει εξοχικά σε σχέση με τα άλλα δωματια που είναι τελείως country, άλλα λίγη αλλαγή δε βλάπτει.
η σκάλα με τη τσιμεντοκονία του είναι λιτή, δωρική, τα υφάσματα του καθιστικού Tricia Guild,
αλλά η κουζινάρα του τα λέει όλα. Να οργανώνεις τραπεζόματα εκεί που να φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι τα κουφώματα.
ο διάδρομος-εξώστης-πασαρέλα που φαίνεται από το σαλόνι και διασχίζει το χώρο οδηγώντας προς τα ιδιαίτερα…
(via maison+decoration)