- σύγχρονη τέχνη,
- έπιπλα vintage,
- ένας εργένης
- ροκ αισθητική
- Ν.Υ. loft.
Ο ιδιοκτήτης “χτυπιέται” πως αν ο Ντιν Μάρτιν είχε ένα λοφτ, 330τ.μ. έτσι θα ήταν. Βέβαια, εργένης άνθρωπος, τι να τα κάνει τα τρία καθιστικά….δε ξέρω, αλλά άμα τα ‘χεις, τι να κάνεις. Το συγκεκριμένο βρίσκεται στο SoHo, στον 4ο όροφο ενός τυπικού κτιρίου με τις σιδερένιες εξωτερικές σκάλες που βλέπουμε στις ταινίες. Η διακόσμηση του είναι εμπνευσμένη από την ιστορία της γειτονιάς, αφού εδώ άνθησε η καλλιτεχνική σκηνή της δεκαετίας του ’70. Ο ιδιοκτήτης είναι συλλέκτης έργων τέχνης και επιχειρηματίας boutique hotel.
Οι γαλάζιες καρέκλες “Swan” είναι του Arne Jacobsen και θα ‘θελα να είχα δύο και εγώ. Το ανάκλιντρο είναι της Aero και το τραπέζι από την Knoll του Warren Platner. Μου αρέσει ο πύθωνας σφυρηλατημένος πάνω σε ξύλο στη μπορντούρα του τζακιού με εστία από όνυχα, δε ψοφάω για τη προθήκη των ξύλων δίπλα. Το μπαρ είναι ο “άσος” του σπιτιού αφού για να εμφανιστεί το ράφι με τα ποτά πρέπει να πατήσεις ένα μυστικό κουμπί. 
Ο Ρομπ Γουάϊαν έγραψε σε ένα τοίχο της εισόδου “γητεύω τις φλόγες να μη σε ξυπνήσουν”.
τα έργα τέχνης που κοσμούν τους τοίχους είναι από σχετικά άγνωστους καλλιτέχνες, γιατί το μότο του ιδιοκτήτη είναι “αγόρασε με τα μάτια σου και όχι με τα αυτιά σου”.
το τραπέζι κοκτέιλ είναι της δεκαετίας του 1960, του σχεδιαστή Paul Evans και το Vintage γραφείο από ροδόξυλο συνδυάζεται με μια καρέκλα του Ray Komai απο κόντραπλακέ και χρώμιο του 1949.
Παράλληλα με τα παράθυρα τοποθετήθηκε η τραπεζαρία -σε σχέδιο του ιδιοκτήτη- από ροδόξυλο κι αυτή, με τις καρέκλες Cab του Mario Bellini. Οι πολυέλαιοι είναι της εταιρείας Moss, και το έργο στο τοίχο της ζωγράφου Lisa Ruyter.
Το καλύτερο μου πάλι η κουζίνα. Σκοτώνω για ένα τέτοιο τραπέζι με τα συρταράκια του και τις ρόδες.
το παραβάν και τα κομοδίνα σχεδιάστηκαν από το διακοσμητή.
(via BHMADECO)