Ελπίζω να περάσατε καλά στις διακοπές σας μον σερί. Ο καιρός ήταν ιδανικός για τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας μας και για εμένα που πήγα στη Μάνη, τη μισή ιδιαίτερη πατρίδα μου ήταν θαυμάσια όντως. Έχω φωτογραφίες από παλιό πύργο να σας δείξω, και θα τις ανεβάσω αμέσως μόλις γυρίσω, αφού ακόμα δεν. Ο διαγωνισμός μας θα ξεικινήσει και πάλι μεθαύριο για να έχω την άνεση χρόνου να σας ετοιμάσω τα κολάζ που πρέπει.
Διάβαζα την Decorologist, Kristie Barnett που έχει ένα από τα καλύτερα blogs που δε χάνω να διαβάζω. Η Kristie έχει πολλά post για καναπέδες και δίνει οδηγίες για το πως να ταιριάξεις τους καναπέδες σου. Λέει λοιπόν -όπως κι εγώ- ένα μεγάλο “ΟΧΙ” σε σεταρίσματα καθιστικού, έτοιμα από το εργοστάσιο. Είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάσεις τη γνώμη της. Δίνει επίσης όμορφες φωτογραφίες για το καθιστικό σου που θα κάνει ανάσταση αν δεν διαλέγεις τα ίδια σετ επίπλου. Η πρώτη ερώτηση/διαπίστωση είναι πως δε βλέπεις ποτέ σε περιοδικά διακόσμησης που μέσα τους έχουν από κείνα τα σπίτια που πάντα ήθελες, ταιριασμένα σετ καναπέδων.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ ποτέ δεν προτείνω ίδια κομμάτια για ένα καθιστικό, εκτός εξαιρέσεων που για κάποιο λόγο το ζητάει το πετσί του καθιστικού. Και πάλι βέβαια, δεν είναι πως θα είναι εντελώς ίδιο. Μπορεί να διαφέρει στο χρώμα, στο μέγεθος κτλ. Πολύ ωραίοι είναι οι καναπέδες να είναι ίδιοι αν πρέπει να τους βάλεις πλάτη με πλάτη για να δημιουργήσεις δύο καθιστικά. Οι δύο ίδιοι καναπέδες πλάτη με πλάτη είναι απλώς πολύ εύκολο να ταιριάξουν ακριβώς και επειδή αυτό γίνεται συνήθως σε μακρόστενα δωμάτια, δημιουργείται μια αίσθηση mirror που κάνει το δωμάτιο να δείχνει πιο ευρύχωρο. Από πάνω βλέπεις βέβαια αυτό που εχω ξαναγράψει κι άλλες φορές για το χρώμα ενός μεγάλου καναπέ. Δηλαδή πως είναι καλό να είναι ίδιο με του τοίχου αν είναι μεγάλος, ώστε να μη δείχνει “μεγάλος”. Στις καρέκλες μπορείς φυσικά να κάνεις το παιχνίδι σου.
Ακόμα και σε πιο eclectic σπίτια όπως το από πάνω, πάλι μπορείς να παίξεις με διαφορετικά κομμάτια και επιβάλλεται κιόλας. Πολλές φορές επίσης είναι βασικό το να διαλέγεις τη σωστή τοποθέτηση έναντι της σωστής απόχρωσης ή κάτι άλλου. Φυσικά όλα πρέπει να είναι σωστά, αλλά αν ξεκινήσεις από τη σωστή τοποθέτηση και μετά προσθέσεις και λίγες λεπτομέρειες από αξεσουάρ, όλα γίνονται καλύτερα. Οπότε ακόμα κι αν έχεις έπιπλα που δεν είναι το καλύτερο σου, ίσως να μην είναι σωστή η τοποθέτηση, σκέψου το! Κοίτα εδώ μια περίπτωση που περιγράφει η Kristie για μια πελάτισσα που είχε τρεις διακοσμητές να τη βοηθήσουν, αγόρασαν έπιπλα και ακόμα δεν είχε το αποτέλεσμα που ήθελε. Ορίστε το “προ Kristie” αποτέλεσμα και το “μετά Kristie”.
Πολύ όμορφα επιπλάκια, καλοδιαλεγμένα χρώματα και σχήματα σε ένα καθιστικό που όντως δεν προσφέρει και καμιά αρχιτεκτονική ως χώρος. Στη δεξιά πλευρά που δε φαίνεται είναι δύο βιβλιοθήκες τοίχου. Η πελάτισσα ρώτησε “τι θα έπρεπε να αγοράσει” και η Kristie Barnett, είπε αυτό που έχω στην καριέρα μου, δυστυχώς, μόνο 2 φορές: “Τίποτα”. Ήθελε μόνο ανακατανομή και βουαλά!
Η ανακατανομή των επίπλων είναι ένα μαγικό πράγμα. Δες πως άλλαξε το καθιστικούλι αυτό που φυσικά δεν είναι το βασικό καθιστικό του σπιτιού. Οπότε visualize μον σερί, οραματίσου ή αλλιώς κάνε ότι και η πελάτισσα της Kristie, πάρε έναν επαγγελματία. Στην ερώτηση σου που είναι ίσως αυτόματη, για τους προηγούμενους επαγγελματίες που πέρασαν από εκεί, θα απαντήσω πως είναι συν-υπεύθυνος ο πελάτης για το ποιον επαγγελματία θα επιλέξει για κάτι που γίνεται μόνο κάθε πολλά χρόνια και όχι κάθε χρόνο και αναφέρομαι στην αλλαγή του σπιτιού σου ή του επαγγελματικού σου χώρου, που ειδικά εκεί, δε σχολιάζω! Θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις σου για όλα αυτά…
Φιλιά
Εύα.